Στις
25 Μάη ψηφίστηκε από την Ολομέλεια της
Βουλής ο νόμος για την επιλογή των
διευθυντών των σχολικών μονάδων που
αντικαθιστά
τον
προηγούμενο νόμο Μπαλτά – Κουράκη, ο
οποίος κρίθηκε αντισυνταγματικός από
την απόφαση του Στ.Ε.
Μια απόφαση που αναφέρει
ρητά ότι ο Σύλλογος Διδασκόντων «δεν
αποτελεί κατάλληλο όργανο που συγκροτείται
και λειτουργεί με εχέγγυα αξιοκρατίας,
αμεροληψίας και αντικειμενικότητας
όπως είναι τα καθιερωμένα συμβούλια
της διοικήσεως».
Άρα
ο νέος νόμος εξαρχής βασίζεται σε μια
θέση για την ακαταλληλότητα των
εκπαιδευτικών να έχουν άποψη για τον
τρόπο διοίκησης και λειτουργίας του
σχολείου τους.
O
νέος νόμος (4473/2017) είναι πλήρως
εναρμονισμένος με την αξιολόγηση των
δημοσίων υπαλλήλων
(νόμος Βερναδάκη) και το Π.Δ 152 για την
αξιολόγηση των εκπαιδευτικών . Η
κυβέρνηση συνεπώς με αφορμή την επιλογή
νέων διευθυντών επιχειρεί να εφαρμόσει
όλο το αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο
για την αξιολόγηση που στόχο έχει την
πειθάρχηση του εκπαιδευτικού κόσμου,
την καλλιέργεια του ανταγωνισμού και
την επιβολή των αρχών της αγοράς και
της επιχειρηματικότητας που
προωθεί ο ΟΟΣΑ και η Ε.Ε για το δημόσιο
σχολείο. Στην πράξη ο νέος τρόπος επιλογής
των διευθυντών συνάδει με τα γενικά
προαπαιτούμενα του 3ου και 4ου Μνημονίου
για την εκπαίδευση.
Ο
τρόπος επιλογής των διευθυντών σχετίζεται
άμεσα με τον
ρόλο που καλούνται να παίξουν . Η
επαναφορά της συνέντευξης από συμβούλια
επιλογής άμεσα ελεγχόμενα από τη
διοίκηση, ο αποκλεισμός των αναπληρωτών
εκπαιδευτικών και ο γνωμοδοτικός μόνο
χαρακτήρας της άποψης του συλλόγου
διδασκόντων,
που σε καμιά περίπτωση δε δεσμεύσει το
συμβούλιο επιλογής, δηλώνουν
ότι η κυβέρνηση θέλει τους διευθυντές,
όχι
συντονιστές και εκφραστές της συλλογικής
βούλησης των συλλόγων διδασκόντων ,αλλά
απλά διοικητικά όργανα για την επιβολή
της αξιολόγησης – αυτοαξιολόγησης της
σχολικής μονάδας.
Ο συγκεκριμένος τρόπος επιλογής συνδέεται
άμεσα με την “αυτονομία και αυτοαξιολόγηση”
της σχολικής μονάδας αφού ο διευθυντής
θα ελέγχει και θα ελέγχεται για την
υλοποίηση των «στόχων» του σχολείου,
μέσα σε ένα πλαίσιο αιματηρής δημοσιονομικής
πολιτικής, αδιοριστίας, ελαστικής
εργασίας και συντηρητικών αναδιαρθρώσεων.
Το κεντρικό ζήτημα επομένως για τους
εκπαιδευτικούς δεν θα πρέπει να είναι
το πρόσωπο αλλά ο διοικητικός ρόλος
των διευθυντών καθώς θα κληθούν να
εφαρμόσουν μέτρα μνημονιακά όχι μόνο
για την λειτουργία του σχολείου, αλλά
και την τύχη των εκπαιδευτικών που
υπηρετούν σε αυτό.
Πρόκειται
για μια γενική πρόβα νομιμοποίησης της
αξιολόγησης στη συνείδηση της εκπαιδευτικής
κοινότητας.
Ο
κλάδος, από αυτή την άποψη, πρέπει να
γυρίσει την πλάτη του σε αυτή την
διαδικασία και να συμμετάσχει
στην απεργία αποχή που έχει προκηρύξει
τόσο η ΑΔΕΔΥ, όσο και η ΔΟΕ από κάθε
αξιολογική διαδικασία. Δεν
πέφτουμε στην παγίδα συμμετέχοντας σε
μια φάρσα χωρίς κανένα ουσιαστικό
αντίκρισμα
για τους εκπαιδευτικούς και το δημόσιο
σχολείο.
Το
Δ.Σ του συλλόγου μας καλεί :
-
Τους συλλόγους διδασκόντων, αλλά και κάθε συνάδελφο/ ισσα να μην συμπληρώσουν ερωτηματολόγια και να μην αξιολογήσουν στα πλαίσια της αποχής από κάθε διαδικασία αξιολόγησης που έχει προκηρύξει η ΑΔΕΔΥ.
-
Τους αιρετούς συναδέλφους να μην γίνουν αξιολογητές και να βάλουν παύλα (-) , παραβρισκόμενοι απλώς στη διαδικασία από την άποψη του ελέγχου-αποκάλυψης-καταγγελίας των συνεδριάσεων των συμβουλίων επιλογής.
Θυμίζουμε
ότι η
μορφή
της απεργίας-αποχής είναι απολύτως
νόμιμη και δεν υπάρχει καμιά περίπτωση
πειθαρχικής συνέπειας για τους
εργαζομένους
που συμμετέχουν σ' αυτήν.
