Η παρελκυστική πολιτική της κυβέρνησης
και του υπουργείου Παιδείας φαίνεται
ότι φτάνει στο τέλος της και αποκαλύπτεται
πλέον ξεκάθαρα όλο το αντιεκπαιδευτικό
σχέδιο που έχει συμφωνήσει, εδώ και
καιρό, με την Ε.Ε και τον ΟΟΣΑ για το
δημόσιο σχολείο. Το υπουργείο εδώ και
ένα χρόνο δήλωνε ότι αναμένει την έκθεση
ΟΟΣΑ, ενώ ο υπουργός την είχε ήδη από
τον Φλεβάρη στα συρτάρια του. Δήλωνε
ότι θα μειώσει τον αριθμό των μαθητών
ανά τμήμα και την ίδια στιγμή με το Π.Δ
79 νομοθέτησε τις επιτροπές σχολικών
εγγραφών με σκοπό την μετακίνηση μαθητών.
Οι υποσχέσεις για καθιέρωση της δίχρονης
προσχολικής εκπαίδευσης, μετατρέπονται
σε πλήρη εκχώρηση των νηπιαγωγείων
στους δήμους και τέλος οι 20.000 μόνιμοι
διορισμοί, μεταφράζονται, σε τελική
ανάλυση, στο πιστοποιητικό παιδαγωγικής
επάρκειας του Γεράσιμου Αρσένη , για
τους συναδέλφους μας αναπληρωτές.
Ίδια είναι η πολιτική της κυβέρνησης
σε όλα τα πεδία. Η πολιτική με “αριστερό
αποτύπωμα” οδηγεί το υπουργείο Εργασίας
μέσα στη νύχτα να επιχειρεί να καταργήσει
το δικαίωμα στην απεργία. Ο αείμνηστος
κ. Λάσκαρης, υπουργός Εργασίας το 1976 ,
μπορεί να νιώθει δικαιωμένος, υπάρχουν
και νέοι συνεχιστές της πολιτικής που
“καταργεί την πάλη των τάξεων”
Ειδικότερα, η κυβέρνηση, παρά τις
ψευδο-διαβεβαιώσεις του υπουργείου
Παιδείας, που κανείς/ μιά μας δεν πρέπει
να λαμβάνει σοβαρά υπόψη προχωράει :
α. Σε ένα νέο γύρο συγχωνεύσεων –
καταργήσεων σχολικών μονάδων
β. Στην υποχρεωτική παραμονή των
εκπαιδευτικών στη σχολική μονάδα και
στις 30 ώρες του εργασιακού ωραρίου
γ. Στον αποχαρακτηρισμό της σίτισης ως
διδακτικής ώρας
δ. Στην επιλογή στελεχών διαμέσου ΑΣΕΠ.
Σε σχέση με το πρώτο, με βάση και το ήδη
ψηφισμένο προαπαιτούμενο του τρίτου
Μνημονίου ( φθινόπωρο 2015) αλλά και του
τέταρτου (Συμπληρωματικό Μνημόνιο
Κατανόησης, άνοιξη 2017), η υιοθέτηση από
την κυβέρνηση των “βέλτιστων πρακτικών”
των χωρών του ΟΟΣΑ για την αναλογία
μαθητών ανά εκπαιδευτικό, επιχειρεί να
οδηγήσει στη μαζική κατάργηση θέσεων
εργασίας, στο κλείσιμο σχολικών μονάδων
και στην υπονόμευση κάθε πιθανότητας
να “σπάνε” τα υπερπλήρη τμήματα. Η
πολιτική αυτή είναι μια πολιτική
διαιώνισης της ανεργίας και της ελαστικής
απασχόλησης των εκπαιδευτικών, την ίδια
στιγμή που οδηγεί στην κλίνη του
Προκρούστη τα μορφωτικά δικαιώματα των
μαθητών μας.
Ο αποχαρακτηρισμός της σίτισης ως
διδακτικής ώρας είναι στην πράξη μια
έμμεση αύξηση του διδακτικού ωραρίου.
Επιχειρούν με αυτό τον τρόπο, να
δημιουργήσουν νέα πλεονάσματα ωρών για
να εξυπηρετήσουν τη λογική της ευελιξίας
που διέπει τη συνολική πολιτική τους
για την οργάνωση του εκπαιδευτικού
έργου και τις τοποθετήσεις των
εκπαιδευτικών. Πολύ πιο εύκολα έτσι θα
τοποθετούν 3 και 4 εκπαιδευτικούς για
την παράλληλη στήριξη και θα υπηρετήσουν
πολύ πιο πιστά τη λογική ενός ολοήμερου
προγράμματος με ότι “έχουμε αν έχουμε”.
Είναι ξεκάθαρο ότι προχωρούν σταθερά
στην υλοποίηση των προτάσεων του ΟΟΣΑ
(Φλεβάρης 2017) και της Κομισιόν (Νοέμβρης
2017) για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού
έργου. Πιο συγκεκριμένα, σύνδεση
εκπαιδευτικών αποτελεσμάτων και ατομικής
αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, καλλιέργεια
“κουλτούρας αξιολόγησης”, ταξική
διαφοροποίηση σχολικών μονάδων και
ανταγωνιστική χρηματοδότησή τους. Όλα
τα άλλα που διακινεί το υπουργείο είναι
φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Το καλούμε
να τοποθετηθεί εδώ και τώρα τόσο απέναντι
στις προτάσεις της Κομισιόν, όσο και
του ΟΟΣΑ. Να μας πει γιατί καθιστά
υποχρεωτική τη συμμετοχή των σχολείων
μας στο διαγωνισμό PISA, αφού ο ρόλος του
ΟΟΣΑ είναι συμβουλευτικός και όχι
κανονιστικός. Αφού ο ρόλος του είναι
συμβουλευτικός μπορούν οι σύλλογοι
διδασκόντων, στα σχολεία που έχουν
επιλεγεί για το διαγωνισμό, να αρνηθούν
να συμμετάσχουν στο όνομα της κρατικά
προβαλόμενης παιδαγωγικής τους αυτονομίας
; Τα ψέματα δυστυχώς έχουν τελειώσει.
Τέλος για το εργασιακό ωράριο και την
επιλογή στελεχών επισημαίνουμε τα εξής
: α. Η επιλογή στελεχών διαμέσου ΑΣΕΠ
στοχεύει στην παραπέρα προώθηση του
διοικητισμού και του εκπαιδευτικού
management . Επιχειρούν να διαμορφώσουν μια
ομάδα πιστών στελεχών που αν και θα
προέρχεται από τον κόσμο της εκπαίδευσης,
θα πρέπει να διαχωριστεί πλήρως από
αυτόν στη λογική της χειραγώγησης, του
διοικητικού αυταρχισμού και της
μετατροπής των συλλόγων διδασκόντων
σε παθητικά όργανα υλοποίησης των
κατευθύνσεων των υπερεθνικών οργανισμών
και των κρατικών επιλογών. Προϋποθέσεις
αναγκαίες για την προώθηση του σχολείου
της αγοράς β. Η συζήτηση για το εργασιακό
ωράριο περιλαμβάνει δύο διαστάσεις,
αφενός τη λογική της πειθάρχησης και
της ενίσχυσης της διευθυντικής εξουσίας
στην κατεύθυνση της αύξησης και του
διδακτικού ωραρίου και αφετέρου στην
αξιοποίηση του εργασιακού ωραρίου για
την υλοποίηση όλων των γραφειοκρατικών
διαδικασιών που σχετίζονται με τις νέες
αξιολογικές τεχνολογίες ( “περιγραφική”
αξιόλογηση μαθητών , portofolio μαθητών,
τυποποιημένες αξιολογήσεις μαθητών,
καταχώρησή τους σε ρούπρικες αξιολογικών
κριτηρίων, εκθέσεις αυτοαξιολόγησης,
ατομικός φάκελος κάθε εκπαιδευτικού
κτλ).
Συναδέλφισσες/ οι ,
Η θύελλα των αντιεκπαιδευτικών μέτρων
είναι μπροστά μας . Το ζητούμενο είναι
αν θα της αντιπαραθέσουμε τα ορμητικά
ποτάμια των αναγκών, των δικαιωμάτων
και των αγώνων μας. Δεν αξίζει στον κόσμο
της εκπαίδευσης στον 21ο αιώνα να υποταχθεί
στη διαιώνιση της εξοικονόμησης και
στην αντιεπιστημονική και αντιπαιδαγωγική
συνταγή του ΟΟΣΑ, της Κομισιόν και των
εγχώριων εκφραστών του σχολείου της
αγοράς και των δεξιοτήτων. Το χρωστάμε
στη νέα γενιά και στα δικαιώματά της .
Σε αυτή την κατεύθυνση καλούμε σε
μαζική συμμετοχή στη γενική απεργία
την Πέμπτη 14 / 12, ως ένα πρώτο αναγκαίο
αγωνιστικό βήμα για την ανατροπή των
κυβερνητικών σχεδιασμών.
