Tο
Υπουργείο Παιδείας, εφαρμόζοντας την
πολιτική του Μνημονίου και της βίαιης
δημοσιονομικής προσαρμογής, προχωρά
στην υπονόμευση των μορφωτικών δικαιωμάτων
των μαθητών και των εργασιακών δικαιωμάτων
των εκπαιδευτικών. Η επίθεση στο δημόσιο
σχολείο είναι ενιαία και αφορά όλες τις
βαθμίδες της και στοχεύει στο φτηνό
σχολείο και πανεπιστήμιο της αγοράς
και της επιχειρηματικότητας.
Με
την κατάθεση του πολυνομοσχεδίου για
την εφαρμογή των μέτρων του 3ου Μνημονίου,
η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας
νομοθετεί την αύξηση του ωραρίου στη
δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Η αύξηση αυτή
συνεπάγεται απόλυση 10.000 αναπληρωτών
εκπαιδευτικών και υποχρεωτικές
μετακινήσεις 4 με 5.000 εκπαιδευτικών.
Είναι ζήτημα χρόνου να νομοθετήσει αντίστοιχη αύξηση του ωραρίου και στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Για αυτό το λόγο και η αύξηση του ωραρίου συνοδεύεται από το Π.Δ για τις υποχρεωτικές μεταθέσεις σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, με συνέπεια χιλιάδες εκπαιδευτικοί να βρεθούν στη δυσάρεστη θέση να μετακομίσουν, “όπου η υπηρεσία το επιθυμεί”. Μια προοπτική που δεν ακυρώνει απλά τον οικογενειακό προγραμματισμό κάθε εκπαιδευτικού, αλλά και κάθε έννοια εργασιακής προστασίας.
Ο εργαζόμενος δεν ανήκει πια στον εαυτό του, αλλά στον εργοδότη του.
Για 680 ευρώ ο εκπαιδευτικός θα πρέπει να επιβιώσει σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.
Είναι ζήτημα χρόνου να νομοθετήσει αντίστοιχη αύξηση του ωραρίου και στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Για αυτό το λόγο και η αύξηση του ωραρίου συνοδεύεται από το Π.Δ για τις υποχρεωτικές μεταθέσεις σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, με συνέπεια χιλιάδες εκπαιδευτικοί να βρεθούν στη δυσάρεστη θέση να μετακομίσουν, “όπου η υπηρεσία το επιθυμεί”. Μια προοπτική που δεν ακυρώνει απλά τον οικογενειακό προγραμματισμό κάθε εκπαιδευτικού, αλλά και κάθε έννοια εργασιακής προστασίας.
Ο εργαζόμενος δεν ανήκει πια στον εαυτό του, αλλά στον εργοδότη του.
Για 680 ευρώ ο εκπαιδευτικός θα πρέπει να επιβιώσει σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.
Παρόμοιο είναι και το
σχέδιο του Υπουργείου και για την
Πρωτοβάθμια εκπαίδευση, μόνο που στους
εκπαιδευτικούς δημοτικών και νηπιαγωγείων
προσπαθεί να επιβάλλει τις απολύσεις
μέσω των συγχωνεύσεων και καταργήσεων
χιλιάδων τμημάτων. Με μια πρωτοφανή
εγκύκλιο στις αρχές Απριλίου, το Υπουργείο
Παιδείας με αριθμητικές αλχημείες
εξαφάνισε 10.000 τμήματα σε ολόκληρη τη
χώρα! Διαιρώντας το συνολικό αριθμό των
μαθητών κάθε σχολείου δια 25, αποφάσισε
ότι ένα 6θέσιο δημοτικό πρέπει να γίνει
5θέσιο ή και 4θέσιο και ένα 12θέσιο να
υποβαθμιστεί σε 10θέσιο ή και 8θέσιο. Κι
εδώ οι προθέσεις είναι ολοφάνερες: να
μειωθεί το εκπαιδευτικό προσωπικό και
οι λειτουργικές δαπάνες μέσω των
καταργήσεων σχολείων που θα ακολουθήσουν
αυτό το σχέδιο, εις βάρος πάντα των
μορφωτικών δικαιωμάτων των παιδιών.
Καθόλου τυχαία το Υπουργείο, παρά τις
καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις του, δεν
ανακοινώνει τη νέα οργανικότητα των
σχολείων, μετατοπίζοντας τις
αντιεκπαιδευτικές του αποφάσεις για
το τέλος της σχολικής χρονιάς. Με αυτό
τον τρόπο κρατά σε ομηρία τους γονείς
και τους μαθητές που δεν γνωρίζουν ακόμη
με ποια μορφή θα λειτουργήσει το σχολείο
τους την επόμενη χρονιά. Στο
ίδιο πνεύμα, έχει νομοθετήσει για την
κατάργηση του δωρεάν σχολικού εγχειριδίου,
για συμπτύξεις και συγχωνεύσεις τμημάτων
των 30 παιδιών ανά τάξη και το κλείσιμο
δεκάδων πανεπιστημιακών και τεχνολογικών
ιδρυμάτων.
Αυτή
την αποκρουστική εκπαιδευτική
πραγματικότητα προσπαθεί να αποκρύψει
το Υπουργείο Παιδείας με την εκστρατεία
λάσπης εναντίον όλων των εκπαιδευτικών
και την προληπτική επιστράτευση των
συναδέλφων /ισσών μας στη δευτεροβάθμια
εκπαίδευση. Με πρωτοφανή πολιτικό
αυταρχισμό καταργεί το δικαίωμα στην
απεργία, το δικαίωμα του αγώνα για την
μόρφωση και την εργασία. Ο αντιδημοκρατικός
κατήφορος της συγκυβέρνησης δεν έχει
τέλος. Ως κοινωνία και ως εργαζόμενοι
δεν πρέπει να επιτρέψουμε την επιστράτευση
κάθε εργατικής και κοινωνικής διεκδίκησης.
Μια κοινωνία με επιστρατευμένους όλους
τους εργασιακούς χώρους που παλεύουν
είναι μια “κοινωνία – στρατώνας”,
προθάλαμος αυταρχικών και αντιδημοκρατικών
πολιτικών εξελίξεων. Μια εκπαίδευση με
παιδαγωγούς ντυμένους στα χακί που
σκύβουν το κεφάλι, προετοιμάζει μια νέα
γενιά της υποταγής και της παραίτησης.
Η προληπτική επιστράτευση εκπαιδευτικών
δείχνει το φόβο μιας κυβέρνησης βαθιά
αντιλαϊκής χωρίς καμιά κοινωνική
νομιμοποίηση.
Ως
εκπαιδευτικοί θεωρούμε ότι το μεγάλο
ζητούμενο σε αυτή την ιστορική συγκυρία
είναι ο κοινός αγώνας όλου του κόσμου
της εργασίας για το δικαίωμα στην εργασία
και τη μόρφωση. Δεν πρέπει να μας
μετατρέψουν ως κοινωνία σε μια “ρωμαϊκή
αρένα” που θα χειροκροτεί με τη σφαγή
αλλεπάλληλων κατηγοριών εργαζομένων.
Η αλληλεγγύη και ο κοινός βηματισμός
όλων των εργαζομένων σε δημόσιο και
ιδιωτικό τομέα είναι το βασικό
προαπαιτούμενο για την απόκρουση της
καπιταλιστικής επίθεσης, για την έξοδο
από τον εφιάλτη των Μνημονίων. Σε
αυτό τον εθνικό στόχο οι εκπαιδευτικοί
θα βάλουν πλάτη : για μια κοινωνία
κοινωνικής δικαιοσύνης, σταθερής
απασχόλησης και μορφωτικής χειραφέτησης.
Αυτοί που έχουν επιβάλλει 2,5 ευρώ
ωρομίσθιο την ώρα για τη νεολαία , αυτοί
που έχουν εκτοξεύσει τη νεανική ανεργία
στο 64% !! δεν νομιμοποιούνται να ομιλούν
στο όνομα της νέας γενιάς και των
μορφωτικών της αναγκών.
Σε αυτή την κατεύθυνση
το Δ.Σ του συλλόγου μας θεωρεί αυτονόητη
την αγωνιστική συμπόρευση όλου του
κόσμου της εκπαίδευσης
για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της μόρφωσης και της εργασίας.
Πρέπει άμεσα να σπάσει ο εκφοβισμός του κόσμου της εργασίας με αγώνες διαρκείας.
Τώρα είναι η ώρα της υπεράσπισης του δημόσιου σχολείου.
για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της μόρφωσης και της εργασίας.
Πρέπει άμεσα να σπάσει ο εκφοβισμός του κόσμου της εργασίας με αγώνες διαρκείας.
Τώρα είναι η ώρα της υπεράσπισης του δημόσιου σχολείου.