ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Την Τετάρτη 27 Σεπτέμβρη έφθασαν στη Σύρο 60 πρόσφυγες μεταξύ των οποίων και πολλά παιδιά. Ο Δήμος Ερμούπολης – Σύρου αρνήθηκε να παρέχει τη στοιχειώδη φιλοξενία στους συγκεκριμένους ανθρώπους, οι οποίοι στοιβάχτηκαν στο αστυνομικό κέντρο σαν να είναι εγκληματικά στοιχεία. Την ίδια στιγμή ανήλικα παιδιά μετατράπηκαν σε κρατούμενους, ξεχνώντας ότι στις πατρίδες τους υπάρχει πόλεμος λόγω της πολιτικής του ΝΑΤΟ, της Ε.Ε και του διεθνούς ιμπεριαλισμού. Η απανθρωπιά κυριάρχησε. Οι δηλώσεις της Δημοτικής Αρχής περί ανατροπής της “κανονικότητας του νησιού και κινδύνων δημόσιας υγείας” αναπαράγουν ρατσιστικές, ακροδεξιές και μισαλλόδοξες θέσεις. Ως σύλλογος και ως μάχιμοι εκπαιδευτικοί δεν πρόκειται να ανεχθούμε τον ακροδεξιό κατήφορο του Δήμου Ερμούπολης. Απέναντι στην πολιτική της τουριστικής φιέστας, των συναντήσεων με τον πρέσβη των ΗΠΑ, της επιχειρηματικότητας και της ακροδεξιάς ρητορικής και πρακτικής προβάλλουμε την αλληλεγγύη στους κολασμένους σε ένα νησί και σε μια πόλη που ιδ

Πίσω από τη φθινοπωρινή κυβερνητική επιτυχία της πλήρους γενίκευσης της ελαστικής απασχόλησης και της όγδοης συνεχόμενης χρονιάς μηδενικών διορισμών, κρύβεται η σκληρή πραγματικότητα της συνεχιζόμενης πολιτικής των περικοπών και του ευέλικτου σχολείου της αγοράς. Οι εικόνες εκπαιδευτικής ντροπής σε Μύκονο – Σαντορίνη, αλλά και στο κηπάριο έξω από τη διεύθυνση πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης με τους εκπαιδευτικούς εν αναμονή με τις βαλίτσες στα χέρια αποτυπώνουν με τον πλέον απτό τρόπο το πώς λειτουργεί πλέον στις μέρες μας το δημόσιο σχολείο.

Τα ξημερώματα της 18ηςΣεπτεμβρίου 2013, ο αντιφασίστας μουσικός Παύλος Φύσσας δολοφονείται στη γειτονιά του από τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής. Οι τελευταίες μάσκες πέφτουν και το πρόσωπο του τέρατος που εξέθρεψαν το βαθύ κράτος, κυβερνήσεις και ΜΜΕ αποκαλύπτεται σε όλο του το «μεγαλείο». 

Πίσω από την εικονική πραγματικότητα που προσπαθεί να καλλιεργήσει το υπουργείο με την έναρξη της σχολικής χρονιάς και την υποτιθέμενη εύρυθμη λειτουργία των σχολικών μονάδων κρύβεται η αθλιότητα της ελαστικής απασχόλησης και της μόνιμης αναπλήρωσης που βιώνουν κάθε χρόνο πάνω από 20.000 εκπαιδευτικοί. Τα σχολεία ειδικά στην νησιωτική Ελλάδα λειτουργούν σχεδόν αποκλειστικά με αναπληρωτές εκπαιδευτικούς που μετακινούνται κάθε χρόνο από νησί σε νησί με μια βαλίτσα στο χέρι, κρατώντας ωστόσο όρθιο το δημόσιο σχολείο παρά την κυβερνητική πολιτική της δημοσιονομικής προσαρμογής, της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων και της απαξίωσης του δημόσιου σχολείου.

Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. έχει τονίσει επανειλημμένα τον τεράστιο όγκο προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοί μας αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, οι οποίοι ζουν σε καθεστώς εργασιακής ανασφάλειας και συνεχούς μετακίνησης από χρόνο σε χρόνο σε όλη τη χώρα γεγονός που έχει εξαιρετικά δυσμενείς επιπτώσεις στη ζωή τους αντανακλώντας ταυτόχρονα στην ποιότητα της εκπαίδευσης, αφού καθίσταται αδύνατη η ανάπτυξη μόνιμης και σταθερής σχέση μεταξύ εκπαιδευτικών και μαθητών.