Έρχονται τα πάνω κάτω στις Περιφερειακές και Κεντρικές Υπηρεσίες του υπ. Παιδείας

Στα χέρια  του επιτελείου της υπ. Παιδείας Αννας Διαμαντοπούλου υπό τον  Σύμβουλό της Γ. Κατσαρό, βρίσκονται από την προηγούμενη εβδομάδα   οι προτάσεις των συνδικαλιστικών φορέων (δεν έχουν στείλει όλοι) και εποπτευόμενων φορέων του υπουργείου σχετικά με τις καταργήσεις οργανικών μονάδων.

Η υπ. Παιδείας είχε αποστείλει στους φορείς τη 1^η Δεκεμβρίου, κείμενο προτάσεων που έφερε τον τίτλο: «Αναβάθμιση της διοίκησης της εκπαίδευσης»

Προηγουμένως η υπ. Παιδείας  ζήτησε και παραδόθηκε ήδη στο γραφείο της σχετική μελέτη από το Ιδρυμα Τσάτσου, πάνω στην οποία δουλεύει το επιτελείο της υπ. Παιδείας και απ ότι φαίνεται, σύμφωνα με πληροφορίες  συμφωνεί κατά ένα μεγάλο μέρος τόσο η πολιτική ηγεσία του  υπ. Παιδείας, όσο και ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Θεόδωρος Πάγκαλος (ο οποίος έχει της αρμοδιότητα των συγχωνεύσεων και καταργήσεων)

Τα δύο σενάρια που έχει στο γραφείο της η υπ. Παιδείας για την κατάργηση και συγχώνευση Διευθύνσεων Εκπαίδευσης

Πλήρης κατάργηση των 161 γραφείων Α/θμιας και των 86 γραφείων Β/θμιας εκπαίδευσης, καθώς και των 54 Γραφείων Φυσικής Αγωγής καθώς και των 51 Γραφείων Επαγγελματικής Εκπαίδευσης με παράλληλη μεταβίβαση των περισσοτέρων υφιστάμενων αρμοδιοτήτων τους στις σχολικές μονάδες, αλλά και ενός μέρους στις Διευθύνσεις, περιλαμβάνει η μία από τις δύο προτάσεις που παρέδωσε στην υπ. Παιδείας το Ιδρυμα Τσάτσου, ύστερα από σχετική παραγγελία που έκανε η πολιτική ηγεσία. Ειδικότερα η πρόταση έχει ως εξής:

  ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ

 Οι αρμοδιότητες μπορούν να υλοποιηθούν με δυο εναλλακτικούς τρόπους.

Ο πρώτος τρόπος αναφέρεται σε έναν ετήσιο κύκλο εφαρμογής των σχετικών αρμοδιοτήτων με βάση έναν κεντρικά αποφασισμένο προγραμματισμό όσον αφορά τις ανάγκες σε προσωπικό, υποδομές και πόρους.

Ο δεύτερος τρόπος περνάει τον ουσιαστικό προγραμματισμό στο επίπεδο της περιφέρειας. Σύμφωνα με αυτό το σενάριο η περιφερειακή διεύθυνση εκπαίδευσης εισηγείται στα όργανα διαβούλευσης που λειτουργούν στο επίπεδο αυτό, οργανώνει το σχετικό δημόσιο διάλογο και καταλήγει σε ένα συνολικό τριετές περιφερειακό εκπαιδευτικό σχέδιο. Το περιφερειακό εκπαιδευτικό σχέδιο γίνεται αντικείμενο επεξεργασίας της Περιφερειακής Επιτροπής Διαβούλευσης [U1] (αρ.178 του Ν.3852/2010). Αφού επικυρωθεί στο επίπεδο του Περιφερειακού Συμβουλίου γίνεται πλέον αντικείμενο διαβούλευσης με το Υπουργείο Παιδείας. Στην οριστική του μορφή αποτελεί προγραμματική συμφωνία μεταξύ της Περιφέρειας και της Κυβέρνησης η οποία δεσμεύει και τα δυο μέρη.

Στο επίπεδο της Περιφερειακής Δ/νσης Εκπαίδευσης μεταβιβάζονται δυο βασικά είδη αρμοδιοτήτων:

α) διοικητικού-οικονομικού χαρακτήρα

Για την εξάσκησή τους προτείνεται η αναθεώρηση του άρθρου 2 του Ν.2986/2002 με την προσθήκη στο ήδη υφιστάμενο Τμήμα Διοίκησης, Τμήματος Οικονομικών Υποθέσεων.

β) εκπαιδευτικού σχεδιασμού

Για την εξάσκησή τους προτείνεται η κατάργηση των Τμημάτων Επιστημονικής-Παιδαγωγικής Καθοδήγησης Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης αντίστοιχα, και η ενσωμάτωσή τους στο επιτελικό πλέον ΠΕ.ΚΕ.Σ.Ε.Σ.  

ΔΗΜΟΣ - ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ

Διεύθυνση Εκπαίδευσης. Δυο εναλλακτικές λύσεις για τη συγκρότηση αυτής της δομής.

Α λύση: Ενιαία δομή για την Α/θμια και Β/θμια Εκπαίδευση  

Το επίπεδο λειτουργίας των νέων Διευθύνσεων Εκπαίδευσης είναι χαμηλότερο από αυτό των υφιστάμενων Διευθύνσεων και υψηλότερο από αυτό των υφιστάμενων Γραφείων.

Οι νέες διευθύνσεις εκπαίδευσης αποτελούνται από τις εξής οργανικές μονάδες:

Α. Γραφείο Εκπαιδευτικής Υποστήριξης

Οι βασικές υποστηρικτικές υπηρεσίες που έχουν στη σύγχρονη εποχή ανάγκη οι επιμέρους σχολικές μονάδες είναι οι εξής:

·            Υπηρεσίες Υποστήριξης στις Νέες Τεχνολογίες και την Πληροφορική

·            Υπηρεσίες Διάγνωσης και Υποστήριξης Ειδικών Εκπαιδευτικών Αναγκών

·            Υπηρεσίες Κοινωνικής  και Ψυχολογικής Υποστήριξης και Ένταξης

·            Υπηρεσίες Παιδαγωγικής και Διδακτικής Καθοδήγησης. 

 Οι σχολικοί σύμβουλοι, των οποίων ο αριθμός θα πρέπει επίσης να αυξηθεί μαζί με το εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό των ΚΕΔΔΥ και των ΣΣΝ (Κοινωνικούς Λειτουργούς και Ψυχολόγους), το οποίο βεβαίως θα πρέπει και αυτό σταδιακά να ενισχυθεί, εντάσσονται στο Γραφείο Εκπαιδευτικής Υποστήριξης

Καταργούνται: -ΚΕΠΛΗΝΕΤ, ΚΠΕ, τα ΕΚΦΕ, τα ΓΡΑΣΕΠ-ΓΡΑΣΥ καθώς και οι υπεύθυνοι Πολιτιστικών Θεμάτων, Περιβαλλοντικής Αγωγής, και Αγωγής Υγείας

Β. Τμήμα Διοίκησης & Οικονομικών Υποθέσεων

Όπου απαιτείται διαχωρισμός αρμοδιοτήτων για τις δυο βαθμίδες αυτός θα γίνει στα δυο αντίστοιχα τμήματα της Διεύθυνσης. Έτσι καταργούνται οι ξεχωριστές για την Α/θμια και Β/θμια Διευθύνσεις Εκπαίδευσης και συγχωνεύονται σε μια. 

Β΄Λύση: Διαχωρισμένες διευθύνσεις για την Α/θμια και τη Β/θμια Εκπαίδευση. 

Σε κάθε περίπτωση προτείνεται η πλήρης κατάργηση των 161 γραφείων Α/θμιας και των 86 γραφείων Β/θμιας εκπαίδευσης, καθώς και των 54 Γραφείων Φυσικής Αγωγής καθώς και των 51 Γραφείων Επαγγελματικής Εκπαίδευσης με παράλληλη μεταβίβαση των περισσοτέρων υφιστάμενων αρμοδιοτήτων τους στις σχολικές μονάδες, αλλά και ενός μέρους στις Διευθύνσεις.

Ποια πρόταση έχει στο γραφείο της η υπ. Παιδείας για τις αρμοδιότητες των Διευθυντών των σχολείων

 Τη μεταφορά σειράς αρμοδιοτήτων  στους Διευθυντές των σχολείων και παράλληλα τη χορήγηση διευθυντικού  επιδόματος το οποίο θα  χωρίζεται σε δυο μέρη, ένα που αναλογεί ανεξάρτητα από το μέγεθος της σχολικής μονάδας σε επίδομα ευθύνης και ένα που είναι ανάλογο με το μέγεθος της σχολικής μονάδας σε μαθητές ή/και υπηρετούντες εκπαιδευτικούς, προτείνει το Ιδρυμα Τσάτση, μέσω μελέτης, την οποία παρήγγειλε η πολιτική ηγεσία του υπ. Παιδείας.

Ειδικότερα η πρόταση έχει ως εξής:

  Στο Διευθυντή της σχολικής μονάδας μεταφέρονται μια σειρά αρμοδιότητες, πολλές από τις οποίες μέχρι τώρα έχουν τα Γραφεία Εκπαίδευσης. Συγκεκριμένα ο Διευθυντής της σχολικής μονάδας:

1)    Έχει την ευθύνη της φύλαξης και της ενημέρωσης των ατομικών υπηρεσιακών φακέλων των εκπαιδευτικών. Για το σκοπό αυτό είτε τοποθετείται γραμματέας σε κάθε σχολείο (μέσω μετατάξεων), είτε ορίζεται εκπαιδευτικός με αυτή την αρμοδιότητα στον οποίο όμως δικαιολογείται μειωμένο ωράριο. Σε σύντομο ωστόσο χρονικό διάστημα μέσω της εφαρμογής της ψηφιακής διοίκησης στα σχολεία, οι εν λόγω διευθετήσεις θα καταστούν μη αναγκαίες καθώς όλοι οι υπηρεσιακοί φάκελοι των εκπαιδευτικών θα μπορούν να βρίσκονται σε ψηφιακή μορφή.

2)    Χορηγεί τις άδειες απουσίας κανονικές, ειδικές, γονικές των εκπαιδευτικών.

3)    Αναθέτει τη διδασκαλία πέρα του υποχρεωτικού ωραρίου με υπερωριακή αποζημίωση.

4)    Εποπτεύει τα προγράμματα που εφαρμόζονται στο σχολείο του και αφορούν την Ενισχυτική Διδασκαλία, την Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη, την εκπαίδευση των παλινοστούντων και αλλοδαπών μαθητών και των άλλων καινοτομικών προγραμμάτων.

5)    Ορίζει τους μέντορες και πρωταγωνιστεί στην αξιολόγηση των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών.

6)    Μαζί με τον αντίστοιχο σχολικό σύμβουλο ειδικής αγωγής και τους εκπαιδευτικούς της τάξης κάνει μία πρώτη διάγνωση για τον μαθητή και δίνουν μία πρώτη ένδειξη σοβαρότητας της κατάστασης . 

Προκειμένου οι διευθυντές των σχολικών μονάδων να ανταποκριθούν στα αυξημένα καθήκοντά τους θα πρέπει να λαμβάνουν σημαντικά αυξημένο διευθυντικό επίδομα. Το διευθυντικό επίδομα χωρίζεται σε δυο μέρη, ένα που αναλογεί ανεξάρτητα από το μέγεθος της σχολικής μονάδας σε επίδομα ευθύνης και ένα που είναι ανάλογο με το μέγεθος της σχολικής μονάδας σε μαθητές ή/και υπηρετούντες εκπαιδευτικούς. Παράλληλα σε κάθε σχολική μονάδα θεσπίζεται θέση Υποδιευθυντή με κύρια ευθύνη την προετοιμασία του προϋπολογισμού του σχολείου και την οικονομική διαχείριση (bursar) σε στενή συνεργασία με το Διευθυντή και με τη Σχολική Επιτροπή.

Γενικά με βάση τη διαπίστωση ότι οι σχολικές μονάδες στην Ελλάδα είναι μικρές σε μέγεθος θα πρέπει να εξεταστεί πολύ σοβαρά η προοπτική ενοποίησης σχολικών μονάδων, πάντοτε ωστόσο με ιδιαίτερη ευαισθησία στις τοπικές ιδιαιτερότητες.

Σε μια πρώτη φάση προτείνεται η ενοποίηση των τριών μορφών σχολικών μονάδων (ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ, ΣΕΚ) που εντάσσονται στο πλαίσιο της ανώτερης δευτεροβάθμιας τεχνικής εκπαίδευσης σε μια.

Σε δεύτερη φάση προτείνεται η συγχώνευση σχολικών μονάδων στη βαθμίδα του γενικού λυκείου, ενόψει ιδιαίτερα των ήδη δημοσιοποιημένων προθέσεων της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου να προχωρήσει σε ριζική αναμόρφωση της βαθμίδας αυτής.

Πηγή essos.gr

Καλή χρονιά με δύναμη και αγωνιστική διάθεση

"Δύσκολα τα Χριστούγεννα του τεμπέλη".

Οχι, δεν πρόκειγαι για τον μαστρο-Παύλο τον Πισκολέτο, τον ήρωα του Παπαδιαμάντη, που αν συνέτασσε "τον κανονισμόν της εβδομάδος, θα ώριζε την Κυριακήν διά σχόλην, την Δευτέραν διά χουζούρι, την Τρίτην διά σουλάτσο, την Τετάρτην, Πέμπτην και Παρασκευήν δι' εργασίαν, και το Σάββατον διά ξεκούρασμα". Για τον ανώνυμο τεμπέλη Ελληνα πρόκειται, τον τεμπέλληνα, όπως μονολεκτικά τον ονομάζει η ειρωνεία των κατά φαντασίαν δουλευταράδων του τόπου.
Ετσι δεν ζωγραφίζουν, χρόνια τώρα, τον μέσο πολίτη όσοι δεν έτυχε να ακούσουν ότι πολλοί εκπαιδευτικοί δουλεύουν και ταξί τα βράδια για να τα βγάλουν πέρα; Σαν εξ επαγγέλματος άεργους δεν μυκτηρίζουν οι "επιτυχημένοι" όσους εξωθούνται από την ανεργία σε δύο και τρεις ανασφάλιστες δουλειές, κούριερ ή ό,τι άλλο, για να μη χάσουν εντελώς τον αυτοσεβασμό τους; Και σαν παράσιτα δεν αντιμετωπίζουν τους συνταξιούχους που ούτε να ονειρευτούν δεν τολμούν την παπαδιαμαντική "ραστώνη, το δόλτσε φαρ νιέντε των αδελφών Ιταλών;" Ναι, μια χαρά κρατούν οι αστικοί μύθοι. Να, ακόμα μιλούν επιτιμητικά οι κήνσορες για το "ένα - ενάμισι εκατομμύριο των δημοσίων υπαλλήλων", κι ας μετρήθηκαν πολύ λιγότεροι. Και δεν είναι βέβαια οι μισοί αργόσχολοι και οι υπόλοιποι διεφθαρμένοι, όπως τους κατηγορούν οι αυθεντίες των τηλεδικείων.

Ο τεμπέλης του Παπαδιαμάντη καταφεύγει στην ταβέρνα, "διωγμένος από την γυναίκα του, υβρισμένος από την πενθερά του, δαρμένος από τον κουνιάδο του, ξωρκισμένος από την σπιτονοικοκυράν του και φασκελωμένος από τον μικρόν τριετή υιόν του". Κάπως έτσι, διωγμένος, υβρισμένος, δαρμένος, ξορκισμένος και φασκελωμένος, νιώθει και ο "τεμπέλληνας" της παραπολιτικής μυθοπλασίας, αλλά όχι από τους συγγενείς (μόνο οι σπιτονοικοκύρηδες μένουν ίδιοι, να απαιτούν τα καθυστερούμενα νοίκια).

Διωγμένος με συνοπτικές ή και εκβιαστικές διαδικασίες από τη δουλειά του· δαρμένος και χημικοβομβαρδισμένος από τα ΜΑΤ· φασκελωμένος από τους Ευρωπαίους "εταίρους"· υβρισμένος από όσους δογματίζουν πως του χρειάζεται μαστίγιο για να αναμορφωθεί. "Μου φαίνεται πως αυτοί οι μαστόροι, αυτοί οι αρχόντοι, αυτή η κοινωνία πολύ κακά έχουν διωρισμένα τα πράγματα" λέει πάντως ο Παπαδιαμάντης».

Παντελής Μπουκάλας 

Δουλευταράδες οι «τεμπέληδες Ελληνες»

ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΜΑΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΖΕΙ 2.120 ΩΡΕΣ ΕΤΗΣΙΩΣ

Οι «τεμπέληδες» Ελληνες εργαζόμενοι δουλεύουν πολύ περισσότερο από τους Γερμανούς, τους Ολλανδούς και τους Σκανδιναβούς, και μάλιστα έρχονται πρώτοι σε ώρες εργασίας σε ολόκληρη την Ε.Ε., σύμφωνα με έκθεση που έδωσε χθες στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

 Αλλά και γενικά οι εργαζόμενοι των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου αφήνουν πίσω τους από πλευράς ωρών εργασίας τους εταίρους του Βορρά. Οπως προκύπτει από την έκθεση, οι Ελληνες εργαζόμενοι δουλεύουν 2.120 ώρες το χρόνο και καταλαμβάνουν την πρώτη θέση στην Ε.Ε., ενώ οι Γερμανοί έρχονται προτελευταίοι με μόνο 1.432 ώρες και οι Ολλανδοί τελευταίοι με 1.389 ώρες... Μετά τους Ελληνες, έρχονται οι Τσέχοι (1.992 ώρες), οι Ούγγροι (1.988) και οι Πολωνοί (1.969).
Σε γενικές γραμμές, ο Νότος εργάζεται περισσότερες ώρες από το Βορρά. Απόδειξη, η διαφορά που υπάρχει μεταξύ Ελλήνων (2.120 ώρες το χρόνο), Ιταλών (1.802), Πορτογάλων (1.745) και Ισπανών (1.627) σε σχέση με τους Φινλανδούς (1.728), Αυστριακούς (1.631), Σουηδούς (1.625), Λουξεμβούργιους (1.555), Γερμανούς (1.432) και Ολλανδούς (1.389 ώρες).
Από την άλλη πλευρά, παρατηρείται ότι το 26,3% των Γερμανών εργαζομένων δουλεύουν υπό καθεστώς μερικής εργασίας, ενώ οι Ολλανδοί που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία αντιπροσωπεύουν το 48,2 % του ενεργού πληθυσμού. Το ελληνικό ποσοστό δεν υπερβαίνει το 6%... Ετσι εξηγούνται και τα χαμηλά ποσοστά ανεργίας στη Γερμανία, την Ολλανδία και γενικά στις χώρες του Βορρά. Ανθούν τα γραφεία ενοικίασης εργαζομένων...
Η έκθεση δημοσιεύθηκε με αφορμή τη δρομολόγηση της δεύτερης φάσης διαβουλεύσεων μεταξύ της Επιτροπής και των εκπροσώπων των εργοδοτών και των εργαζομένων για την τροποποίηση της οδηγίας για το χρόνο εργασίας, μετά την απόρριψη από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τον Απρίλιο 2009, της πρότασης που είχε υποβάλει η Κομισιόν το 2004.

Πηγή Ελευθεροτυπία 

Τρόικα στην εκπαίδευση προβλέπει το Μνημόνιο

Ειδική "τρόικα" για την εκπαίδευση, με αποστολή τη δραστική περικοπή της κρατικής επιδότησης, συγκροτεί η ελληνική κυβέρνηση κατ' εντολή του ΔΝΤ. Σύμφωνα με το νέο Μνημόνιο (σελ. 43), η κυβέρνηση υποχρεούται να συστήσει μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου "ανεξάρτητη ειδική ομάδα εκπαιδευτικής πολιτικής με στόχο την αύξηση της αποτελεσματικότητας του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος (πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση) και την αποτελεσματικότερη χρήση πόρων"!

 

Με τη συγκρότηση αυτής της ομάδας... κομάντος η ελληνική εκπαίδευση μπαίνει και τυπικά υπό την κηδεμονία του ΔΝΤ, που πλέον θα αποφασίζει για τη λειτουργία της εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων με αυστηρώς λογιστικά κριτήρια. Οι κομάντος της εκπαίδευσης καλούνται από τέλη Φεβρουαρίου να επιβάλουν με διαδικασίες - εξπρές το αποτελεσματικό σχολείο, που στη γλώσσα κυβέρνησης και ΔΝΤ ισοδυναμεί με το φτηνό σχολείο. Από τη δραματική εμπειρία των χωρών που τελούν υπό τους επαχθείς όρους προγραμμάτων σταθερότητας, η ομάδα αυτή θα αναλάβει να προωθήσει τις καταργήσεις των σχολείων, τη μείωση των θέσεων εργασίας με απολύσεις εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων, την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων συνδέοντας τον μισθό των εκπαιδευτικών με τις επιδόσεις των μαθητών, την αύξηση του ωραρίου καθηγητών και δασκάλων, την κατάργηση κάθε θεσμού στήριξης της μαθησιακής προσπάθειας, τη δραστική μείωση των κονδυλίων για τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων. Από τη λαίλαπα αυτή, όπως διαφαίνεται από το πλαίσιο για την αναβάθμιση της διοίκησης, δεν θα γλιτώσει καμία σχολική μονάδα, καθώς όλες θα πρέπει να αποδεικνύουν, μέσω της διαδικασίας της "κοινωνικής λογοδοσίας", ότι αξίζουν τα ψίχουλα της κρατικής χρηματοδότησης. Με άλλα λόγια, τα σχολεία θα φορτωθούν ευθύνες που εκ των προτέρων δεν μπορούν να φέρουν σε πέρας και θα τιμωρηθούν επειδή δεν κατάφεραν αυτό που ήταν γνωστό ότι δεν θα καταφέρουν.

Να σημειωθεί ότι αυτή η ειδική ομάδα, όπως προβλέπεται με αστερίσκο από το Μνημόνιο, "θα είναι σε επαφή με την ήδη υπάρχουσα διεθνή συμβουλευτική επιτροπή στην ελληνική κυβέρνηση για τη μεταρρύθμιση της ανώτατης εκπαίδευσης". Πρόκειται για την οκταμελή επιτροπή στην οποία προεδρεύει η ομογενής Λίντα Κατέχη και "εμπειρογνώμονες" όπως ο Ολλανδός Jozeph Ritzen, που έχουν περάσει στα λεξικά για τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις τις οποίες επέβαλαν στις χώρες τους. Τα πέντε μέλη της επιτροπής που καθοδηγεί, όπως προκύπτει και από το Μνημόνιο, τις αλλαγές στην ανώτατη εκπαίδευση, κατέφθασαν στην Αθήνα και την προηγούμενη Παρασκευή είχαν στο υπουργείο Παιδείας συνάντηση ενημέρωσης με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας. Στη συνέχεια, συναντήθηκαν με εκπροσώπους των κομμάτων που συμμετέχουν στη διακομματική επιτροπή για την παιδεία και πρυτανικών αρχών.

Πηγή : Εφημερίδα Αυγή

ΠΟΝΕΣΤΕ ΓΙΑ 12,8 ΔΙΣ. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΟΝΕΣΕΤΕ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ, ΑΠΕΙΛΕΙ ΤΟ ΔΝΤ: ΒΑΡΥΤΕΡΟΙ ΦΟΡΟΙ ΚΑΙ ΠΕΤΣΟΚΟΜΜΑ ΜΙΣΘΩΝ, ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ

Ακρίβεια σε τρόφιμα, ρούχα, παπούτσια, ΕΥΔΑΠ και άλλους λογαριασμούς λόγω νέας αύξησης του ΦΠΑ και κατάργησης χαμηλών συντελεστών που ισχύουν σε συγκεκριμένες περιοχές της χώρας, αύξηση τιμολογίων ΔΕΚΟ, μαχαίρι σε κοινωνικές παροχές για οικογένειες με ετήσιο εισόδημα άνω των 14.500 ευρώ, μαζικά λουκέτα ή πωλητήρια σε ΔΕΚΟ περιλαμβάνουν τα μέτρα αξίας 12,8 δισ. ευρώ που θα νομοθετηθούν τον Μάρτιο κατ' εντολή της τρόικας.

Συνοδεύονται από ριζική αλλαγή στο μισθολόγιο του Δημοσίου ώστε τα επιδόματα να αποτελούν μια συγκεκριμένη αναλογία του βασικού μισθού (στις ΔΕΚΟ το όριο είναι 10%), αύξηση των ωρών απασχόλησης των υπαλλήλων και σφικτότερους κανόνες πρόσληψης. Οι παραπάνω αλλαγές περιγράφονται στην έκθεση του ΔΝΤ για την Ελλάδα που συνοδεύει την έγκριση της 3ης δόσης του δανείου.
Στο ίδιο κείμενο εκτιμάται ότι ο φετινός προϋπολογισμός θα αποκλίνει κατά 400 εκατ. ευρώ προκαλώντας ισόποσο «βάρος» για το 2011 που μπορεί να φέρει νέα μέτρα, ενώ υπολογίζει ότι φέτος η κυβέρνηση δημιούργησε 2,2 δισ. ευρώ υποχρεώσεις που ακόμη δεν έχει εξυπηρετήσει. Επίσης αναφέρει 4 μέτρα που ακόμη δεν έχουν ανακοινωθεί (φόροι σε επιχειρήσεις που ρυπαίνουν, στα αυθαίρετα, στα ακίνητα και μείωση επιδομάτων).
Ισχυρή δέσμευση της κυβέρνησης
Αναφέρεται καθαρά πως η κυβέρνηση «συμφώνησε ότι απαιτείται ισχυρή δέσμευση» για το νέο πακέτο μεταρρυθμίσεων. Το νομοσχέδιο θα συζητηθεί στην κάθοδο των ελεγκτών τον Φεβρουάριο και θα αποτελεί βασικό σημείο εξέτασης της τρόικας για την επόμενη δόση του Μαρτίου. Οπως αναφέρεται, σημείο αιχμής θα είναι οι αλλαγές στις ΔΕΚΟ.
Μάλιστα, το ΔΝΤ αναφέρει ότι τα συγκεκριμένα μέτρα που πρέπει να φέρουν 12,8 δισ. ευρώ την τριετία 2012-2014 πρέπει πάση θυσία να πετύχουν. Και τούτο διότι διαφορετικά τα λεφτά θα βρεθούν με πιο επώδυνο τρόπο. Θα προέλθουν από αύξηση των φόρων ή νέα περικοπή δαπανών, μισθών ή συντάξεων, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Ομως, τέτοια μέτρα «θα προσκρούσουν σε έντονες πολιτικές αντιστάσεις και θα μειώσουν τη στήριξη του προγράμματος» από την κοινωνία.
Οι βασικές επισημάνσεις της έκθεσης σε σχέση με το Μνημόνιο είναι:
* Διεθνές περιβάλλον. Γίνεται παραδεκτό ότι, ακόμη και αν πετύχει το πρόγραμμα, η Ελλάδα αντιμετωπίζει σοβαρούς κινδύνους από το διεθνές περιβάλλον και την ενδεχόμενη επιδείνωση των όρων δανεισμού σε άλλα κράτη. Ως μεγαλύτερο κίνδυνο αναφέρει το χρέος, το οποίο αν δεν ληφθούν πολυετή μέτρα (μετά το 2014) θα φτάνει ακόμη και το 2020 στο 131% του ΑΕΠ, ενώ αν κάτι δεν πάει καλά μπορεί να «εκτιναχθεί» κοντά στο 200% του ΑΕΠ.
* Νέα κρυφά χρέη. Οφειλές του Δημοσίου 2,2 δισ. ευρώ δημιουργήθηκαν εντός του 2010 και δεν έχουν ικανοποιηθεί δημιουργώντας κίνδυνο απόκλισης και του προϋπολογισμού του 2010 και νέα μέτρα για το 2011.
Το ΔΝΤ εκτιμά ότι εντοπίζονται σε πληρωμές επενδύσεων, ΟΤΑ και νοσοκομείων, αλλά και στα εφάπαξ δημοσίων υπαλλήλων (500 εκατ. ευρώ το 2010). Επισημαίνεται ότι δεν υπάρχει συνολική εικόνα για τις οφειλές λόγω ατελούς παρακολούθησης των δοσοληψιών των φορέων του Δημοσίου.
Γίνεται λόγος για περιορισμένη διαχειριστική ικανότητα και βραδύτερη πρόοδο, ειδικά στην εισαγωγή πληροφοριακών συστημάτων. Σημειώνεται ότι το σχετικό σύστημα (ΟΠΣ) τελικά αναβάλλεται αόριστα για το 2011 και ακόμη τα δεδομένα φτάνουν στο υπουργείο Οικονομικών με φαξ, ενώ 1 στους 3 φορείς δεν ενημερώνει για τα ποσά που χρωστά.
* Αποκλίσεις 2010. Εκτιμάται ότι ο στόχος του 2010 θα «ξεφύγει» κατά 400 εκατ. ευρώ με τον προϋπολογισμό να «κλείνει» στα 22,3 δισ. ευρώ ή στο 9,6% του ΑΕΠ από 9,4% που αναφέρει το κείμενο που τώρα συζητείται στη Βουλή, απαιτώντας πρόσθετα μέτρα το 2011.
* Μέτρα 2011. Το ΔΝΤ αποκαλύπτει ότι η κυβέρνηση δεν υποκατέστησε το ΦΠΑ από την ενοποίηση του φόρου στα καύσιμα θέρμανσης και κίνησης. Απλά επέβαλε και τα δύο για να καλύψει «τρύπες» από άλλες αποκλίσεις.
Φόρος πετρελαίου από Οκτώβριο 2011
Το 2011 το ΔΝΤ περιμένει έσοδα από τον ΦΠΑ 1 δισ. ευρώ (μείον 250 εκατ. από τους χαμηλότερους συντελεστές σε ξενοδοχεία και φάρμακα) και 600 εκατ. ευρώ από το πετρέλαιο (ο νόμος θα ψηφιστεί τον προσεχή Σεπτέμβριο).
* 4 εισπρακτικά μέτρα θα επιβληθούν τον επόμενο χρόνο και δεν έχουν διευκρινιστεί. Πρόκειται για τους πράσινους φόρους στις επιχειρήσεις που ρυπαίνουν (150 εκατ. ευρώ έσοδα), την αύξηση των αντικειμενικών και την ένταξη περιοχών στο σύστημα (αξίας 270 εκατ. ευρώ που αναμένεται τον Ιανουάριο), τη φορολόγηση αυθαιρέτων (300 εκατ. ευρώ χωρίς άλλη διευκρίνιση) και την εισαγωγή κριτηρίων στα οικογενειακά επιδόματα (150 εκατ. ευρώ με νόμο του Ιανουαρίου 2011).
* Ιδιωτικοποιήσεις. Η κυβέρνηση έχει ήδη ενημερώσει για 14 εταιρείες που θα πωληθούν πλήρως ή μερικώς. Αποτελούν το 40% του σχεδιασμού στο πεδίο των ιδωτικοποιήσεων που θα επεκταθούν από το καλοκαίρι του 2011 στο πεδίο της ακίνητης περιουσίας.

Πηγή Ελευθεροτυπία 

Απλήρωτοι από το Σεπτέμβριο 5.800 εκπαιδευτικοί

Απλήρωτοι παραμένουν από τις 10 Σεπτεμβρίου περίπου 5.800 αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, που προσελήφθησαν, με χρηματοδότηση του ΕΣΠΑ, για τη στελέχωση του νέου προγράμματος στα 800 πιλοτικά δημοτικά σχολεία. Ήδη, εκατοντάδες αναπληρωτές κατέθεσαν αιτήσεις επίσχεσης εργασίας στις αντίστοιχες διευθύνσεις πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

"Η επίσχεση ήδη θορύβησε τις Διευθύνσεις εκπαίδευσης, καθώς τηλεφωνικά μας ενημερώνουν ότι ΘΑ πληρωθούμε. Απαντάμε ότι θα επιστρέψουμε στα καθήκοντά μας, αμέσως μετά την εξόφληση των δεδουλευμένων. Μέχρι τότε όλο και περισσότεροι συνάδελφοι αναπληρωτές θα προσφύγουμε στην μοναδική και τελευταία λύση της επίσχεσης εργασίας. Μας τελείωσαν τα λεφτά, οι αντοχές, η υπομονή, αλλά μας έμεινε η αξιοπρέπεια.", αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους οι εκπαιδευτικοί.
Καλούν δε και τους υπόλοιπους συναδέλφους τους να προχωρήσουν, ανά διεύθυνση σε επίσχεση εργασίας, ενώ προετοιμάζονται για κινητοποιήσεις στο υπουργείο Παιδείας.
Επίσης ζητούν από τους διευθυντές εκπαίδευσης να καταβάλουν άμεσα το δώρο Χριστουγέννων και σε διαφορετική περίπτωση προειδοποιούν πως θα τους καταγγείλουν, προκειμένου να κινηθεί η διαδικασία του αυτοφώρου.

Πηγή : εφημ. Ελευθεροτυπία 

Συνέντευξη του Henry Giroux

* Είστε ένας από τους εκπροσώπους της κριτικής παιδαγωγικής. Θα καθορίζατε τον όρο και τη χρήση του;

- Η κριτική παιδαγωγική αναφέρεται σε ένα σύνολο ιδιαίτερων θεωρητικών αρχών που αγκαλιάζουν την πρωτοκαθεδρία της πολιτικής και της ηθικής ως κεντρικό γνώρισμα της εκπαιδευτικής θεωρίας και πρακτικής. Σε αντίθεση με τη συντηρητική άποψη ότι η παιδαγωγική είναι απλώς ένα σύνολο στρατηγικών και δεξιοτήτων προκειμένου να διδάξουμε ένα προκαθορισμένο θέμα, η κριτική παιδαγωγική ορίζεται ως μια ηθική και πολιτική πρακτική που αντιπροσωπεύει μια σκόπιμη προσπάθεια εκ μέρους των εκπαιδευτικών να επηρεάσουν πώς και ποια γνώση, αξίες και υποκειμενικότητες παράγονται μέσα από ιδιαίτερα σύνολα κοινωνικών σχέσεων. Η παιδαγωγική γίνεται κατανοητή σε αυτό το πλαίσιο ως πολιτική και ηθική πρακτική που εκλαμβάνει την εκπαίδευση ως πρόγραμμα σχετικό με την τρέχουσα προσπάθεια για μια ουσιαστική δημοκρατία. Η κριτική παιδαγωγική προσπαθεί να κατανοήσει και να εμπλέξει τα σχολεία ως χώρους όπου η κουλτούρα, η εξουσία, η γνώση και η εμπειρία ενώνονται για να παραγάγουν ιδιαίτερες ταυτότητες, αφηγήσεις και κοινωνικές πρακτικές που προϋποθέτουν πάντα ένα όραμα του μέλλοντος.

* Ποιος είναι ο κοινωνικός και πνευματικός ρόλος του πανεπιστημίου;

- Το πανεπιστήμιο πρέπει να διδάσκει στους νέους πώς να σκέφτονται κριτικά, να εκτιμούν και να εμπλέκονται με τις διαφορετικές ιστορικές παραδόσεις, και να μαθαίνουν από την τεράστια ποικιλία των πολιτισμών που χαρακτηρίζουν τη σφαίρα της παγκοσμιότητας. Αλλά κρίνω πως το πανεπιστήμιο πρέπει να υπερβεί τον κοινωνικό και πνευματικό ρόλο του όπως τον οριοθετεί το φιλελεύθερο ιδανικό. Θεωρώ πως το πανεπιστήμιο πρέπει να καθορίσει και να υπερασπίσει το έργο του ως μια δυναμική δημοκρατική δημόσια σφαίρα, επειδή είναι ένας από τις λίγους χώρους που επιτρέπει στους νέους να μάθουν τη δύναμη της αμφισβήτησης της εξουσίας, ο μοναδικός ίσως χώρος που τους παρέχει τη δυνατότητα να ανακτήσουν τα ιδανικά της συμμετοχικής δημοκρατίας, να επιβεβαιώσουν τη σημασία του δημόσιου αγαθού, να εντοπίσουν εκείνες τις αντιδημοκρατικές τάσεις που ωθούν τον κόσμο προς τις αυξανόμενες μορφές εκμετάλλευσης και κοινωνικού αποκλεισμού και να επεκτείνει τις ικανότητές τους ώστε να συμβάλλουν στην προώθηση της κοινωνικής και οικονομικής δικαιοσύνης σε όλο τον κόσμο. Σαφέστατα, το πανεπιστήμιο πρέπει να εκπαιδεύει τους φοιτητές να σκέφτονται πέρα από το να κερδίσουν μία θέση στην αγορά εργασίας και να γίνουν επιδέξιοι καταναλωτές. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση πρέπει όχι μόνο να αποδεσμευτεί από τη στενή λογική της εταιρικής κουλτούρας, πρέπει να λειτουργεί ως χώρος που προσφέρει στους φοιτητές την ευκαιρία να συμμετέχουν οι ίδιοι στα βαθύτερα προβλήματα της κοινωνίας.

* Είστε εναντίον της επιβολής των κανόνων αγοράς στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Μπορείτε να διευκρινίσετε με ποιον τρόπο η αγορά αλλοιώνει την αποστολή του πανεπιστημίου;

- Καθώς τα πανεπιστήμια αρχίζουν να υιοθετούν όλο και περισσότερο την ιδεολογία της «επιχείρησης» και να υποκύπτουν στις ανάγκες του κεφαλαίου, ανησυχούν όλο και λιγότερο για το πώς να εκπαιδεύσουν τους φοιτητές στην ιδέα της διακυβέρνησης, την πολιτική σημασία των δημοκρατικών αξιών της γνώσης. Λειτουργώντας ως πεδίο κατάρτισης για τους μελλοντικούς υπαλλήλους και ως βιτρίνα για τις εταιρείες, το πανεπιστήμιο είναι τώρα μέρος μιας ανίερης συμμαχίας που εξυπηρετεί κατά ένα μεγάλο μέρος το κυρίαρχο κράτος, στρατιωτικές και επιχειρησιακές πολιτικές, αποσυνδέοντας όλες τις πτυχές της ακαδημαϊκής παραγωγής της γνώσης από τις δημοκρατικές αξίες και έργα. Τα άτομα στη διοίκηση ενός πανεπιστημίου υποχρεώνονται να σκέφτονται με τους όρους της αγοράς, ενώ σε μερικές περιπτώσεις εταιρικά συμφέροντα άμεσα χρηματοδοτούν, διαμορφώνουν και στελεχώνουν ερευνητικές μονάδες. Η διαφορά μεταξύ γνώσης και προϊόντος χάνεται και ένα αποτέλεσμα αυτής της εξέλιξης είναι ότι κυρίως η επιστημονική γνώση, η βιοτεχνολογία και η έρευνα γύρω από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές να έχουν ιδιωτικοποιηθεί και εμπορευματοποιηθεί. Οι δε φοιτητές αντιμετωπίζονται από όλο και περισσότερα πανεπιστήμια ως «πελάτες». Με τέτοια «εταιρικοποίηση» του πανεπιστημίου αποτελεί μια μορφή εκχυδαϊσμού της παιδείας και ενέχει μεγάλους κινδύνους για το πανεπιστήμιο ως δημοκρατική δημόσια σφαίρα.

* Δεν θα έπρεπε να προετοιμάζουν τα πανεπιστήμια τους σπουδαστές και για την ένταξή τους στην παραγωγή;

- Το πανεπιστήμιο πρέπει να εξοπλίζει τους ανθρώπους για να ενταχθούν στον εργασιακό χώρο, πρέπει επίσης να τους εκπαιδεύει ώστε να αμφισβητούν την εργασιακή εκμετάλλευση και τις ανισότητες, να μπορούν να φανταστούν δημοκρατικά οργανωμένες μορφές εργασίας και να προσδιορίζουν και να προκαλούν εκείνες τις αδικίες που έρχονται σε αντίθεση με -και περικόπτουν- τις πιο θεμελιώδεις αρχές της ελευθερίας, της ισότητας και του σεβασμού όλων των ανθρώπων που αποτελούν την παγκόσμια δημόσια σφαίρα. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι κάτι περισσότερο από την προετοιμασία για εργασία και την εκμάθηση πρακτικών δεξιοτήτων. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση σε μια δημοκρατία έχει επίσης ως στόχο τη φαντασία διαφορετικών εκδοχών του μέλλοντος και την πολιτική ως μορφή επέμβασης στη δημόσια ζωή.

* Οταν επιχειρηματολογείτε ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, έχετε κάτι άλλο στο μυαλό εκτός από τα πανεπιστήμια να χρεώνουν δίδακτρα και να επιδιώκουν επιχορηγήσεις από ιδιωτικές πηγές;

- Η ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης πρέπει να γίνει κατανοητή ως μέρος μιας πολύ ευρύτερης επίθεσης στην ίδια την έννοια του δημόσιου αγαθού, της διαφωνίας, του κράτους κοινωνικής πρόνοιας και της ίδιας της δημοκρατίας. Η νεοφιλελεύθερη ιδεολογία μαζί με το αναδυόμενο κράτος εθνικής ασφάλειας θεωρεί πως οτιδήποτε δεν κυβερνάται από αγοραίες αξίες, αντιπροσωπεύει μια πηγή κινδύνου και πρέπει να απομακρυνθεί ως παθολογία. Τα πανεπιστήμια έχουν γίνει επικίνδυνα όχι μόνο επειδή είναι από τα ελάχιστα μέρη ακόμα, τουλάχιστον στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου η διαφωνία εκφράζεται, η εξουσία αμφισβητείται και τα δημοκρατικά ιδανικά λαμβάνονται σοβαρά υπόψη, αλλά και επειδή απειλούν την πρωτοκαθεδρία του φονταμενταλισμού της αγοράς, την κυριαρχία της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας με τον λυσσαλέο ατομικισμό της, την εντελώς ιδιωτικοποιημένη σύλληψη του πολίτη ως καταναλωτή, την ατελείωτή της παραγωγή υλικών και κοινωνικών ανισοτήτων και την άσεμνη πεποίθησή της ότι δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος να οργανωθούν οι κοινωνικές σχέσεις - το τέλος της σκέψης συμπορευόμενο με το τέλος της ιστορίας

Ο Henry Giroux είναι ένας από τους θεωρητικούς πατέρες της κριτικής παιδαγωγικής και από τους κύριους εκπροσώπους της ριζικής δημοκρατίας. Τα έργα του αντιτάσσονται στις αντιδημοκρατικές τάσεις του νεοφιλελευθερισμού, του μιλιταρισμού, του ιμπεριαλισμού, του θρησκευτικού φονταμενταλισμού και στις επιθέσεις κατά της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
*Τα βιβλία του «Η εκπαίδευση υπό πολιορκία», «Παιδαγωγία και η πολιτική της ελπίδας», «Οι δάσκαλοι ως διανοούμενοι» και «Εκπαίδευση και η μάχη για τη δημόσια ζωή» συζητήθηκαν όσο λίγα και έχουν εμπνεύσει χιλιάδες εκπαιδευτικούς σε όλο τον κόσμο.

*Ο Henry Giroux ήταν καθηγητής εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης, κατείχε για πολλά χρόνια την έδρα Εκπαίδευσης και Πολιτιστικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας και τώρα έχει την έδρα Global Television Network στο McMaster University του Καναδά.

Διευκρινήσεις για την επίσχεση εργασίας

1. Τι είναι η επίσχεση εργασίας;

Στην περίπτωση κατά την οποία ο εργοδότης δεν καταβάλλει στον εργαζόμενο τον μισθό, κατά τον χρόνο κατά τον οποίο έχει συμφωνηθεί στην μεταξύ τους σύμβαση εργασίας η καταβολή του ή σε περίπτωση έλλειψης ιδιαίτερης συμφωνίας κατά το τέλος κάθε μήνα, καθώς και σε κάθε

 περίπτωση, κατά την οποία ο εργαζόμενος έχει ληξιπρόθεσμη και απαιτητή αξίωση κατά του εργοδότη σχετική με την παροχή της εργασίας του (εκτός από τον μισθό και τις λοιπές αποδοχές, αξίωση για να ληφθούν μέτρα ασφαλείας ή για την προστασία της ζωής και της υγείας του) ο εργαζόμενος δικαιούται να αρνηθεί την εκπλήρωση της δικής του παροχής απέχοντας από την εργασία του, μέχρι ο εργοδότης να εκπληρώσει την δική του υποχρέωση, ασκώντας το απορρέον από τις διατάξεις των άρθρων 325 επ ΑΚ δικαίωμα επισχέσεως της εργασίας. Σ` αυτή την περίπτωση, αναστέλλεται στην πράξη η εργασιακή σχέση, γεγονός το οποίο εμπίπτει στην σφαίρα ευθύνης του εργοδότη, ο οποίος καθίσταται υπερήμερος και ο εργαζόμενος απαλλάσσεται από την υποχρέωση του περί παροχής εργασίας, δικαιούμενος παράλληλα τις αποδοχές του για το χρονικό διάστημα αποχής του από την εργασία του μέχρι την καθολική εκπλήρωση από τον εργοδότη των ληξιπρόθεσμων και απαιτητών αξιώσεων που διατηρεί εναντίον του ο εργαζόμενος. Αν ο εργοδότης στο διάστημα αυτό καταγγείλει την σύμβαση εργασίας, λόγω της επίσχεσης λήγει η υπερημερία του και δεν οφείλει αποδοχές για το διάστημα από την καταγγελία της σύμβασης εργασίας και εφεξής.

2. Ποια είναι η διαδικασία;

Η επίσχεση εργασίας είναι ατομική διαδικασία. Χρειάζεται να συμπληρωθεί η φόρμα που έχει αποσταλεί, να κατατεθεί στη διεύθυνση εργασίας (όχι στο σχολείο) καθιστώντας έτσι τον εργοδότη υπερήμερο. Απλή άρνηση εργασίας δεν αρκεί, γιατί κινδυνεύει να εκληφθεί ως παραίτηση από τη θέση.

Η επίσχεση εργασίας δύναται να ασκηθεί και συλλογικά, υπό την προϋπόθεση ότι συμπληρώνονται σε κάθε εργαζόμενο ξεχωριστά οι προϋποθέσεις που θέτει ο νόμος (ήτοι, ληξιπρόθεσμη και απαιτητή αξίωση). Σ’ αυτή την περίπτωση, για την αποφυγή της σύγχυσης συλλογικής επίσχεσης εργασίας με την αδέσποτη απεργία συμπληρώνεται από κάθε εργαζόμενο ξεχωριστά η φόρμα ατομικής επίσχεσης και συρράπτονται η μία πίσω από την άλλη ώστε να αποτελούν ένα ενιαίο κείμενο (σωρευτική υποβολή).

3. Ποια είναι τα καθήκοντά μας όταν προχωρήσουμε σε επίσχεση εργασίας;

Για όσο χρονικό διάστημα ισχύει η επίσχεση – είναι υπερήμερος ο εργοδότης δεν πηγαίνουμε στο σχολείο, χωρίς να χάνουμε για αυτό το χρονικό διάστημα τα δεδουλευμένα.

4. Πότε είμαστε υποχρεωμένοι να επιστρέψουμε στο σχολείο;

Επιστρέφουμε στο σχολείο στην περίπτωση που η επίσχεση βγει από τα δικαστήρια καταχρηστική, υπό την έννοια ότι ασκείται κακόπιστα και ενάντια στον κοινωνικό και οικονομικό σκοπό του δικαιώματος. Επίσης επιστρέφουμε στο σχολείο αν και όταν καταβληθούν τα δεδουλευμένα μέχρι και του προηγούμενου μήνα. Για παράδειγμα αν στις 28 Δεκεμβρίου καταβληθούν τα δεδουλευμένα και του Νοεμβρίου πρέπει να επιστρέψουμε στο σχολείο. Αν όμως τα δεδουλευμένα του Νοεμβρίου καταβληθούν στις 3 Ιανουαρίου για να επιστρέψουμε στο σχολείο πρέπει να καταβληθούν και τα δεδουλευμένα του Δεκεμβρίου

5. Υπάρχουν δυσμενείς επιπτώσεις από την επίσχεση εργασίας;

Υπάρχει το ενδεχόμενο η επίσχεση εργασίας να βγει καταχρηστική από τα δικαστήρια. Σε αυτή την περίπτωση είμαστε υποχρεωμένοι να επιστρέψουμε στο σχολείο. Αυτή είναι η μία περίπτωση. Δεν τίθεται ζήτημα απόλυσης παρά μόνο στην περίπτωση που ενώ θα πρέπει να επιστρέψουμε στο σχολείο (ικανοποίηση των αιτημάτων μας, καταχρηστική η επίσχεση εργασίας) δεν το κάνουμε.

Ο λόγο που ζητάμε, λοιπόν, μια εικόνα για το ποιοι συνάδελφοι διατίθενται να προχωρήσουν σε επίσχεση είναι γιατί σίγουρα η μαζικότητα είναι από τους παράγοντες που θα επηρεάσουν το αν η επίσχεση θα βγει καταχρηστική ή όχι.. Επειδή, οι συναπτόμενες συμβάσεις είναι συμβάσεις ορισμένου χρόνου δύναται να καταγγελθούν για σπουδαίο λόγο, πλην όμως η επίσχεση εργασίας αποτελεί δικαίωμα του εργαζόμενο και όταν δεν ασκείται καταχρηστικά δεν δύναται να αποτελέσει σπουδαίο λόγο για την καταγγελία της σύμβασης εργασίας από πλευράς εργοδότη.

6. Υπάρχουν άλλες επιπτώσεις σε σχέση με το διορισμό, την προϋπηρεσία, κλπ

Άλλη επίπτωση δεν υπάρχει. Ούτε ότι δε μπορεί να δώσει ΑΣΕΠ – διοριστεί συνάδελφος που έκανε επίσχεση, ούτε πετάγεται εκτός πινάκων για την επόμενη χρονιά, ούτε του κόβουν μόρια, ούτε δεδουλευμένα, ούτε ένσημα.

7. Μπορούν να προχωρήσουν σε επίσχεση εργασίας συνάδελφοι που τους έχουν καταβληθεί τα δεδουλευμένα του Σεπτεμβρίου;

Μπορούν ακόμα κι αν τους έχουν καταβληθεί και τα δεδουλευμένα του Οκτωβρίου

8. Όσοι δεν έχουν κληθεί ακόμα από τις διευθύνσεις να υπογράψουν σύμβαση μπορούν να προχωρήσουν σε επίσχεση;

Στην επίσχεση καταγγέλλουμε την πραγματική παροχή εργασίας και όχι τη συμβατική. Ως εκ τούτου μπορούν να κάνουν επίσχεση και όσοι δεν έχουν υπογράψει σύμβαση, ενώ δεν μπορούν εργαζόμενοι που ενώ έχουν υπογράψει σύμβαση δεν πηγαίνουν στη δουλειά τους.

Παρόλα αυτά, είναι καλό να πιέσουμε τις διευθύνσεις για να προχωρήσει η διαδικασία υπογραφής των συμβάσεων, συμβάσεων με τα χαρακτηριστικά που έχουμε αναφέρει.

9. Σε επίσχεση εργασίας μπορούν να προχωρήσουν μόνο οι αναπληρωτές πλήρους ωραρίου;

Όχι μόνο οι πλήρους. Σε επίσχεση εργασίας μπορούν να προχωρήσουν ακόμα και οι αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου. Ό,τι ισχύει για την πλήρη απασχόληση ισχύει και για την μερική.

10. Μπορούμε να προχωρήσουμε σε επίσχεση εργασίας εφόσον η σύμβαση δεν αναγράφει ημερομηνία πληρωμής;

Η σύμβαση δεν αναγράφει ημερομηνία πληρωμής, αναφέρεται όμως σε μηνιαίες αποδοχές. Βεβαίως, αν δεν αναγράφει ημερομηνία πληρωμής, ο μηνιαίος μισθός είναι ληξιπρόθεσμος και απαιτητός κατά τον χρόνο κατά τον οποίο συνηθίζεται να καταβάλλεται στο συγκεκριμένο επάγγελμα ή στην συγκεκριμένη επιχείρηση (πχ τέλος μήνα, ή κάθε δεκαπενθήμερο). Δεν απαιτείται σε καμία περίπτωση η αναγραφή του χρόνου καταβολής του μισθού στην σύμβαση εργασίας.

11. Η δήλωση για επίσχεση καλύπτεται από αντίστοιχη δήλωση του συνδικαλιστικού φορέα;

Όχι, η λεγόμενη ομαδική επίσχεση είναι επίσχεση που στηρίζεται σε ισάριθμες δηλώσεις από τους ενδιαφερόμενους μισθωτούς, όπως αναφέρεται παραπάνω.

12. Παίζει ρόλο το ότι η ΔΟΕ κάλεσε συναδέλφους να προχωρήσουν σε επίσχεση;

Η ΔΟΕ λειτουργεί σαν μοχλός πίεσης. Κάθε εργαζόμενος φέρει την ατομική του ευθύνη. Πρόκειται για άσκηση ατομικού δικαιώματος ακόμα και όταν ασκείται με την παραπάνω αναφερθείσα μορφή συλλογικά.

* Οι απαντήσεις δόθηκαν από ομάδα δικηγόρων για λογαριασμό του Συντονιστικού Ωρομισθίων - Αναπληρωτών και της Πανελλήνιας Ένωσης Αδιόριστων Εκπαιδευτικών

Ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό

Βρισκόμαστε ήδη τρεις μήνες μετά την έναρξη του σχολικού έτους και ακόμα και τώρα τα σχολεία δεν έχουν στελεχωθεί με το απαραίτητο εκπαιδευτικό δυναμικό. Οι ελλείψεις όπως είχε διαφανεί από την αρχή της νέας χρονιάς είναι αρκετές καθώς και η παιδεία έχει μπει στο στόχαστρο της τρόικας. Στο νέο σχολείο της κυρίας Διαμαντοπούλου, πίσω από τις λαϊκιστικές κορώνες «πρώτα ο μαθητής» κυριαρχεί το «πρώτα το Μνημόνιο και το Πρόγραμμα Σταθερότητας». Οι μαθητές και η μόρφωσή τους θυσιάζονται στο βωμό των ποσοτικών μεγεθών και των δημοσιονομικών κριτηρίων. Η μείωση των διορισμών και η των δαπανών για την παιδεία και η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους γενικότερα, φέρνουν ήδη τα αποτελέσματά τους. Η απαξίωση του σχολείου οδηγεί σε μια δεινή πραγματικότητα τόσο τους εκπαιδευτικούς όσο τους μαθητές και τους γονείς.

Αυτή η πραγματικότητα αποτυπώνεται και στα σχολεία ευθύνης του συλλόγου μας. Στη Μύκονο υπάρχει έντονο πρόβλημα με τους εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων. Υπάρχουν σχολεία που αδυνατούν να συμπληρώσουν ώρες στην πληροφορική, γερμανικά και μουσική και άλλα που δεν έχουν καθόλου τόσο τις παραπάνω ειδικότητες, όσο και γυμναστές, εκπαιδευτικό θεατρικής αγωγής και δάσκαλο για το τμήμα ένταξης. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και σχολεία που έχουν επιλεχθεί ως «πιλοτικά» (π.χ το 1^ο Δ.Σ Μυκόνου) δεν έχουν στελεχωθεί πλήρως με  εκπαιδευτικό προσωπικό, Την ίδια στιγμή, δηλαδή, που το υπουργείου καθιερώνει το νέο θεσμό των πιλοτικών ολοήμερων σχολείων, παρά τις αντιδράσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας και των γονέων, αφήνει τα συγκεκριμένα σχολεία στη μοίρα τους.

Οι εκπαιδευτικοί δεν πρόκειται να ανεχθούν την απαξίωση της δημόσιας εκπαίδευσης, των δικαιωμάτων τους και των δικαιωμάτων των μαθητών και των οικογενειών τους. Καλούμε κάθε εργαζόμενο να συμπαραταχθεί στο αγώνα για την υπεράσπιση του δημόσιο σχολείου. Η συγκεκριμένη πολιτική δεν είναι μονόδρομος. Μπορεί να ανατραπεί από ένα κοινό μέτωπο των εργαζομένων που θα υπερασπιστεί το δημόσιο σχολείο, ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης-ΔΝΤ-ΕΕ.

Διεκδικούμε :

·         Κατάργηση του αντιεκπαιδευτικού νόμου 3848/2010

·         Κάλυψη όλων των πραγματικών αναγκών με οργανικές θέσεις για κάθε εκπαιδευτικό έργο στο σχολείο και με μόνιμους μαζικούς διορισμούς ώστε να καλυφθούν ΤΩΡΑ οι πραγματικές ανάγκες με διορισμό χιλιάδων εκπαιδευτικών σε όλες τις θέσεις (δάσκαλοι, νηπιαγωγοί, εκπ/κοί ειδικοτήτων, ειδική αγωγή, αντισταθμιστική εκπαίδευση κλπ)  και βοηθητικού προσωπικού στο δημόσιο σχολείο. Καμιά μετακίνηση εκπαιδευτικού σε άλλο σχολείο.  

·         Σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους. Όχι στην ελαστική εργασία και στην  άρση της μονιμότητας.  Κατάργηση της ωρομισθίας, του αναπληρωτή μειωμένου ωραρίου και του θεσμού του αναπληρωτή. Διορισμός όλων των αναπληρωτών και όσων έχουν υπογράψει έστω και μια σύμβαση στο δημόσιο σχολείο. Κανένας αναπληρωτής και ωρομίσθιος χωρίς δουλειά. Υπεράσπιση της αξίας των πτυχίων και της προϋπηρεσίας. Κατάργηση του θεσμού του μέντορα και της αυτοαξιολόγησης.

·          20 μαθητές ανά τμήμα στα δημοτικά και 15 ανά τμήμα στα νηπιαγωγεία.

·         Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία στο 15% του κρατικού προϋπολογισμού

Επίσχεση εργασίας των αναπληρωτών μέσω ΕΣΠΑ

 

Να σταματήσει ο εμπαιγμός

Να πληρωθούν ΤΩΡΑ όλοι οι αναπληρωτές μέσω ΕΣΠΑ

Να κατοχυρωθεί το δικαίωμά τους στη μόνιμη και σταθερή εργασία με ίσα δικαιώματα.

Οι αναπληρωτές μέσω ΕΣΠΑ, που αποτελούν τη νέα μορφή ελαστικοποίησης και αμφισβήτησης κατακτημένων δικαιωμάτων στην εργασία των εκπαιδευτικών, παραμένουν ακόμη απλήρωτοι παραμονές Χριστουγέννων. Το υπουργείο, μετά τη γενικευμένη αντίδραση των συναδέλφων και του εκπαιδευτικού κινήματος, υποχρεώθηκε να αναιρέσει την απόφαση να μην πληρώνει τις αργίες, να πληρώνει με κλάσμα επί των πραγματοποιημένων ωρών και να μη χορηγεί πλήρη ασφάλιση. Ωστόσο, παραμένει το πρόβλημα της μη γραπτής στη σύμβαση τήρησης των μη μισθολογικών δικαιωμάτων (π.χ. άδειες) – παρά τη φραστική δέσμευση για χορήγησή τους- και το τεράστιο θέμα της κανονικής καταβολής των δεδουλευμένων στο τέλος κάθε μήνα.

Παρά τις επανειλημμένες δεσμεύσεις του Υπουργείου, από το τέλος Οκτώβρη, για την «άμεση πληρωμή» των συναδέλφων, παραμένουν απλήρωτοι εδώ και τρεις μήνες. Πολλοί συνάδελφοι βρίσκονται σε απόγνωση, καθώς ζουν με δανεικά και έχουν υποχρεωθεί να μετακινηθούν σε νησιωτικές περιοχές μακριά από τον τόπο καταγωγής τους.

Γι’ αυτό το λόγο το Δ.Σ του συλλόγου μας, υλοποιώντας τη σχετική απόφαση της ΔΟΕ προχώρησε μαζί με τους συναδέλφους αναπληρωτές μέσω ΕΣΠΑ σε επίσχεση εργασίας, διεκδικώντας την άμεση πληρωμή τους.

Ενημερώνουμε όλους τους συναδέλφους ότι η μάχη αυτή με τη μορφή της επίσχεσης εργασίας μας αφορά όλους και πρέπει να τη στηρίξουμε. Δεν μπορούμε να αποδεχτούμε να υπάρχουν δίπλα μας συνάδελφοι, που θα παραμένουν απλήρωτοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα, είτε δε θα πληρώνονται κανονικά.

Καλούμε τους συλλόγους διδασκόντων να αποφασίσουν, ότι θα προσαρμοστεί το πρόγραμμα των σχολείων, με την έναρξη της επίσχεσης εργασίας, και θα σχολάνε τα παιδιά χωρίς τις ώρες των αναπληρωτών ειδικοτήτων που συμμετέχουν σ’ αυτή, σύμφωνα με το πλαίσιο των εργασιακών δικαιωμάτων της ΔΟΕ και του Συλλόγου. Η επίσχεση εργασίας είναι μορφή πάλης των εργαζομένων και πρέπει να προστατευθεί από όλο τον εκπαιδευτικό κόσμο.

Το νέο σχολείο της αγοράς που προετοιμάζει το Υπουργείο

Ποια πρόταση έχει στο γραφείο της η υπ. Παιδείας για τις

 αρμοδιότητες των Διευθυντών των σχολείων

Τη μεταφορά σειράς αρμοδιοτήτων  στους Διευθυντές των σχολείων και παράλληλα τη χορήγηση διευθυντικού  επιδόματος το οποίο θα  χωρίζεται σε δυο μέρη, ένα που αναλογεί ανεξάρτητα από το μέγεθος της σχολικής μονάδας σε επίδομα ευθύνης και ένα που είναι ανάλογο με το μέγεθος της σχολικής μονάδας σε μαθητές ή/και υπηρετούντες εκπαιδευτικούς, προτείνει το Ιδρυμα Τσάτση , μέσω μελέτης , την οποία παρήγγειλε η πολιτική ηγεσία του υπ. Παιδείας.

Ειδικότερα η πρόταση έχει ως εξής:

 Στο Διευθυντή της σχολικής μονάδας μεταφέρονται μια σειρά αρμοδιότητες, πολλές από τις οποίες μέχρι τώρα έχουν τα Γραφεία Εκπαίδευσης. Συγκεκριμένα ο Διευθυντής της σχολικής μονάδας:

1)    Έχει την ευθύνη της φύλαξης και της ενημέρωσης των ατομικών υπηρεσιακών φακέλων των εκπαιδευτικών. Για το σκοπό αυτό είτε τοποθετείται γραμματέας σε κάθε σχολείο (μέσω μετατάξεων), είτε ορίζεται εκπαιδευτικός με αυτή την αρμοδιότητα στον οποίο όμως δικαιολογείται μειωμένο ωράριο. Σε σύντομο ωστόσο χρονικό διάστημα μέσω της εφαρμογής της ψηφιακής διοίκησης στα σχολεία, οι εν λόγω διευθετήσεις θα καταστούν μη αναγκαίες καθώς όλοι οι υπηρεσιακοί φάκελοι των εκπαιδευτικών θα μπορούν να βρίσκονται σε ψηφιακή μορφή.

2)    Χορηγεί τις άδειες απουσίας κανονικές, ειδικές, γονικές των εκπαιδευτικών.

3)    Αναθέτει τη διδασκαλία πέρα του υποχρεωτικού ωραρίου με υπερωριακή αποζημίωση.

4)    Εποπτεύει τα προγράμματα που εφαρμόζονται στο σχολείο του και αφορούν την Ενισχυτική Διδασκαλία, την Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη, την εκπαίδευση των παλινοστούντων και αλλοδαπών μαθητών και των άλλων καινοτομικών προγραμμάτων.

5)    Ορίζει τους μέντορες και πρωταγωνιστεί στην αξιολόγηση των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών.

6)    Μαζί με τον αντίστοιχο σχολικό σύμβουλο ειδικής αγωγής και τους εκπαιδευτικούς της τάξης κάνει μία πρώτη διάγνωση για τον μαθητή και δίνουν μία πρώτη ένδειξη σοβαρότητας της κατάστασης . 

Προκειμένου οι διευθυντές των σχολικών μονάδων να ανταποκριθούν στα αυξημένα καθήκοντά τους θα πρέπει να λαμβάνουν σημαντικά αυξημένο διευθυντικό επίδομα. Το διευθυντικό επίδομα χωρίζεται σε δυο μέρη, ένα που αναλογεί ανεξάρτητα από το μέγεθος της σχολικής μονάδας σε επίδομα ευθύνης και ένα που είναι ανάλογο με το μέγεθος της σχολικής μονάδας σε μαθητές ή/και υπηρετούντες εκπαιδευτικούς. Παράλληλα σε κάθε σχολική μονάδα θεσπίζεται θέση Υποδιευθυντή με κύρια ευθύνη την προετοιμασία του προϋπολογισμού του σχολείου και την οικονομική διαχείριση (bursar) σε στενή συνεργασία με το Διευθυντή και με τη Σχολική Επιτροπή.

Γενικά με βάση τη διαπίστωση ότι οι σχολικές μονάδες στην Ελλάδα είναι μικρές σε μέγεθος θα πρέπει να εξεταστεί πολύ σοβαρά η προοπτική ενοποίησης σχολικών μονάδων, πάντοτε ωστόσο με ιδιαίτερη ευαισθησία στις τοπικές ιδιαιτερότητες.

Σε μια πρώτη φάση προτείνεται η ενοποίηση των τριών μορφών σχολικών μονάδων (ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ, ΣΕΚ) που εντάσσονται στο πλαίσιο της ανώτερης δευτεροβάθμιας τεχνικής εκπαίδευσης σε μια. Σε δεύτερη φάση προτείνεται η συγχώνευση σχολικών μονάδων στη βαθμίδα του γενικού λυκείου, ενόψει ιδιαίτερα των ήδη δημοσιοποιημένων προθέσεων της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου να προχωρήσει σε ριζική αναμόρφωση της βαθμίδας αυτής.

 Πηγή essos.gr

Η θεατρική ομάδα "Μίμου 'Απτου" ανακοινώνει ότι το Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010, στο θέατρο της Πινακοθήκης Κυκλάδων παρουσιάζει το έργο του Ευγένιου Τριβιζά "Ο Αη Βασίλης στη φυλακή με τους 83 αρουραίους" σε δύο παραστάσεις, η μία στις 11:00 και η άλλη στις 12:30.

 

Τμή εισιτηρίου 2 ευρώ

Τα έσοδα θα διατεθούν για τις ανάγκες της "Στέγης Ανηλίκων & Εφήβων Σύρου".

To νέο φτωχολόγιο

Κομμένο και ραμμένο»  στα μέτρα της εισοδηματικής πολιτικής η οποία ακολουθείται τώρα στις ΔΕΚΟ θα είναι το ενιαίο μισθολόγιο στο  Δημόσιο.

Τα κύρια χαρακτηριστικά του θα είναι οι περικοπές στους υψηλόμισθους κατ΄  αντιστοιχία πιθανότατα με το «πλαφόν» των 4.000 ευρώ μικτά που τέθηκε στους δημόσιους οργανισμούς, η ενσωμάτωση ή και κατάργηση επιδομάτων και η συρρίκνωση των  βασικών μισθών των πρωτοδιόριστων στο επίπεδο του ιδιωτικού τομέα (740 ευρώ).

Οι συστάσεις της τρόικας είναι σαφείς.  Πρέπει να εκλείψουν τα λεγόμενα «ρετιρέ» και να συνδεθεί η αμοιβή με τις ικανότητες και την παραγωγικότητα του κάθε υπαλλήλου με απώτερο στόχο τη μείωση του μισθολογικού κόστους.

Έτσι στο αναθεωρημένο Μνημόνιο ζητείται από το υπουργείο Οικονομικών να ετοιμάσει μέχρι το τέλος του ερχόμενου Ιανουαρίου μία έκθεση για την διάρθρωση , το ύψος των  αμοιβών  και την δυναμική της απασχόλησης στο Δημόσιο.

Στην ίδια έκθεση θα περιέχεται σχέδιο αναδιάταξης του εξειδικευμένου προσωπικού ώστε να ενισχυθεί ο φορολογικός μηχανισμός , οι υπηρεσίες του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους,  η επιθεώρηση εργασίας και η Επιτροπή Ανταγωνισμού.

Ταυτόχρονα θα ξεκινήσουν και οι διαπραγματεύσεις του υπουργείου Οικονομικών με την ΑΔΕΔΥ.

Στη συνέχεια και εντός του Φεβρουαρίου βάσει Μνημονίου τα συναρμόδια υπουργεία Εσωτερικών και Οικονομικών θα πρέπει να παρουσιάσουν «αναλυτικό σχέδιο δράσης για την υλοποίηση του απλοποιημένου συστήματος αμοιβών».

Το σχέδιο αυτό θα εξεταστεί και από τους επικεφαλής της τρόικας οι οποίοι θα επισκεφθούν εκ νέου την Αθήνα το τελευταίο δεκαήμερο του Φεβρουαρίου για τη νέα αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας  και την έγκριση της τέταρτης δόσης.

Η κυβέρνηση θα πρέπει να έχει ψηφίσει το νομοσχέδιο για το ενιαίο μισθολόγιο το αργότερο έως τον Ιούνιο του 2011.

Με τις μέχρι στιγμής πληροφορίες το νέο μισθολόγιο σε πρώτη φάση θα εφαρμοστεί στους νεοεισερχόμενους υπαλλήλους οι οποίοι θα απολαμβάνουν μισθούς ανάλογους του ιδιωτικού τομέα και σε δεύτερη φάση θα περάσει και στους εν ενεργεία. Εκτός κι αν η τρόικα έχει διαφορετική άποψη και επιμείνει στην άμεση ταυτόχρονη εφαρμογή του αμέσως μετά την ψήφιση του.

Η βασική αρχή του νέου μισθολογίου θα είναι η σύνδεση των αμοιβών με το παραγόμενο έργο και την αποδοτικότητα των υπαλλήλων  που θεωρείται  βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε ψαλίδισμα ή και κατάργηση επιδομάτων. Επίσης στο στόχαστρο θα μπουν και ιδιαίτερα υψηλές αποδοχές.

εφημ. Ημερησία

Συμμετέχουμε Μαζικά στην Απεργία την Τετάρτη 15 Δεκέμβρη  

Απεργιακή Συγκέντρωση στην Πλατεία Ηρώων στις 10:30

Στόχος των μέτρων και πάλι τα εύκολα θύματα

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΧΕΙ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕΙ ΓΙΑ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΕΙΣ, ΥΨΟΥΣ 12,77 ΔΙΣ ΕΥΡΩ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΕΙ

     

ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ διαρκώς η λίστα των μέτρων που θα επιβαρύνουν τους έλληνες πολίτες έως ότου τελειώσει το τούνελ της επιτήρησης. Μόλις την προηγούμενη Πέμπτη το αναθεωρημένο μνημόνιο τα «αβγάτισε» στα 50 δισ. ευρώ για την περίοδο 2009- 2013 και έπεται συνέχεια.
Η επιτροπή με νέο έγγραφό της, αμφισβητεί την επιτυχία του προϋπολογισμού που συζητείται στη Βουλή. Εκτιμά ότι δεν θα έρθουν στα κρατικά ταμεία τα 1,3 δισ. ευρώ από τα 14,3 συνολικά δισ. ευρώ που προβλέπονται για το 2011. Ζητά μάλιστα για κάθε κονδύλι να γίνεται παρακράτηση ενός ποσού κάθε μήνα έως και τον Σεπτέμβριο και αν τα πράγματα δεν πάνε καλά, να περικοπεί οριστικά.
Δεδομένου του σφιχτού κορσέ που έχει βάλει η τρόικα, η κυβέρνηση «σύρεται» σε συνεχείς «οριζόντιες» περικοπές δαπανών, οι οποίες επιβαρύνουν τα εύκολα θύματα: τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.
Το τελευταίο «κρούσμα» ήταν οι ΔΕΚΟ όπου, ελλείψει πλήρους καταγραφής των απολαβών, των προσόντων και της θέσης κάθε υπαλλήλου (αυτό, άλλωστε, απαιτεί πληροφοριακό σύστημα που δεν υπάρχει) αναγκάστηκε και πάλι να κόψει οριζόντια όλους τους μισθούς. Ετσι, όπως εξηγεί αρμόδιο στέλεχος, «περιέκοψε λίγο από τον υπάλληλο που κακώς λαμβάνει υπέρογκα επιδόματα και πολύ τα εισοδήματα, για παράδειγμα, του υπευθύνου προμηθειών που τώρα με περίπου 2.500 ευρώ καθαρά τον μήνα θα έχει κάθε λόγο να πάρει πιο πολλά δωράκια».
Το ίδιο ισχύει με τη νέα φοροθύελλα (σε ΦΠΑ, έμμεσους φόρους σε τσιγάρα, καύσιμα και αναψυκτικά, στα τιμολόγια της ΔΕΗ, στα εισιτήρια των συγκοινωνιών κ.λπ.) και την περικοπή βασικών επιδομάτων (οικογενειακών, ανεργίας, κοινωνικών) που ήρθαν ή έπονται.
Αιτία είναι ότι η κυβέρνηση είναι ανήμπορη να επιδείξει έργο σε δύο πεδία τα οποία κατ' επανάληψη και σε κάθε δυνατό τόνο θίγει η τρόικα στο αναθεωρημένο μνημόνιο:
1 Αδυνατεί να πατάξει τη φοροδιαφυγή, με αποτέλεσμα απογοητευτικές επιδόσεις στην αύξηση των εσόδων. Τελευταίο «κρούσμα» είναι η διαγραφή με το φορονομοσχέδιο «σκούπα» που συζητείται από αύριο στη Βουλή ληξιπρόθεσμων οφειλών αξίας 23,9 δισ. ευρώ γιατί δεν μπορούν να εισπραχθούν....
2 Δεν έχει διασφαλίσει ότι ακόμα και σήμερα δεν δημιουργούνται κρυφά ελλείμματα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μάλιστα εκτιμά ότι υπάρχουν σοβαροί φόβοι ο προϋπολογισμός του 2010 να αποκλίνει εκ νέου λόγω οφειλών από επενδύσεις αλλά και κρυφών χρεών φορέων όπως τα ασφαλιστικά ταμεία και οι ΟΤΑ για τους οποίους το Γενικό Λογιστήριο του κράτους, όπως η ίδια λέει, δεν έχει έλεγχο του τι πραγματικά δαπανούν και τι οφείλουν.
Πλέον η κυβέρνηση τίθεται από την τρόικα προ των ευθυνών της. Το αναθεωρημένο μνημόνιο θέτει αυστηρούς μηνιαίους στόχους για την πορεία του νέου προϋπολογισμού. Η κυβέρνηση από τον άλλο μήνα θα αρκείται στην αποδέσμευση του 1/14 των πιστώσεων του 2011 (αντί του 1/12), ώστε να δημιουργηθεί ένα «μαξιλάρι». Αν τον Σεπτέμβριο τα στοιχεία δείξουν ότι δεν κατάφερε να πιάσει το στόχο, τότε πάμε για οριστική του κατάργηση, δηλαδή για ισόποση περικοπή δαπανών.
Ερχεται και νέα θύελλα
Ούτως ή άλλως, νέα μέτρα θα έρθουν. Προς το παρόν η Ελλάδα έχει υπογράψει ρητά στο μνημόνιο παρεμβάσεις (σε δαπάνη και έσοδα) αξίας 37,9 δισ. ευρώ για την περίοδο 2009-2013.
Ωστόσο, έχει συμφωνήσει και για άλλα μέτρα 12,77 δισ. ευρώ που δεν έχει προσδιορίσει. Θα θεσπιστούν διά νόμου τον Μάρτιο και ακόμα είναι ανοικτό να υπάρξουν λουκέτα σε ΔΕΚΟ και θα αυξήσουν το «κόστος» του μνημονίου στο ποσό των 50,7 δισ. ευρώ.
ΔΕΚΟ: Λουκέτο σε όσες από τις περίπου 100 μη εισηγμένες ΔΕΚΟ δεν θεωρούνται αναγκαίες και συγχώνευση άλλων περιλαμβάνει το αναθεωρημένο μνημόνιο. Προτείνεται η αρχή να γίνει από τις 17 που προσμετρούνται στο έλλειμμα (όπως είναι το Μετρό, η ΕΑΣ, η ΕΡΤ, η ΕΘΕΛ, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ο ΗΣΑΠ, ο ΗΛΠΑΠ, ο ΟΣΕ και η Τραμ Α.Ε.).
Προβλέπεται επίσης αύξηση όλων των εισιτηρίων ή τελών (στις αστικές συγκοινωνίες τουλάχιστο στο 1,3 ευρώ).
Μόνο για φέτος πρέπει να μειωθούν τα ελλείμματα των ΔΕΚΟ κατά 800 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 400 εκατ. ευρώ θα προέλθουν από τους μισθούς. Ορίζεται πλαφόν 48.000 ευρώ στις ετήσιες μεικτές απολαβές με όριο μείωσης το 25%. Οσες αποδοχές ξεπερνούν τα 1.800 ευρώ το μήνα, περιορίζονται κατά 10%, έως να φτάσουν στο ποσό αυτό, ενώ τα επιδόματα δεν μπορούν να ξεπερνούν το 10% των βασικών απολαβών.
Πιο «σκληρές» είναι οι αλλαγές στα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, στα οποία επεκτείνεται το εργασιακό καθεστώς του ΟΣΕ περί μετατάξεων και αλλαγής των συλλογικών συμβάσεων.
ΔΗΜΟΣΙΟ: Την ίδια στιγμή ο κανόνας 1 προς 5 για τις προσλήψεις στο Δημόσιο επεκτείνεται παντού, με στόχο να περιοριστεί δραστικά τα επόμενα χρόνια ο αριθμός των εργαζομένων. Ζητούμενο είναι αν το σχέδιο θα δουλέψει, καθώς αν υπάρξουν αθρόα λουκέτα ΔΕΚΟ και οργανισμών, τότε οι μετατάξεις προς το Δημόσιο (οι οποίες μετρούν ως πρόσληψη) μπορεί να είναι τόσες πολλές, που να οδηγήσουν κάποιους εργαζόμενους στο δρόμο της... εξόδου.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι το 2011 έχουν όμως ακόμα δύο θέματα: το νέο μισθολόγιο που έχει ως στόχο την... εξοικονόμηση κάποιων δισ. ευρώ και την ολική αναδιάταξη των 70 σήμερα υπηρεσιών (υπουργεία, συνδεδεμένοι φορείς) του Δημοσίου. Παράλληλα στο μνημόνιο η κυβέρνηση έχει ήδη δεσμευθεί από το 2012 να προχωρήσει σε περικοπές προσωπικού πέραν του 1 προς 5. Ενώ με το νομοσχέδιο «σκούπα» του υπουργείου Οικονομικών ορίζεται νέος περιορισμός των συμβάσεων ορισμένου χρόνου κατά 15%, αλλά και ότι όσοι μετατίθενται (αναδρομικά από την αρχή του 2010 ξεκινά η ισχύς) θα λαμβάνουν τις απολαβές της νέας θέσης....
ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ: Για τους απόμαχους της δουλειάς το πάγωμα στις απολαβές τους συνεχίζεται. Πρόστίθεται και ο όρος περί μείωσης της σύνταξης σε περίπτωση «αρνητικού πληθωρισμού» από το 2012.
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ: Από την άλλη πλευρά, μετά τη «φάπα» στο εργασιακό που τελικά ως μόνη αλλαγή στο μνημόνιο έχει την άρση των κλαδικών χωρίς «περιττούς περιορισμούς», έρχεται ξανά στο προσκήνιο το ασφαλιστικό.
Εισάγονται πρόσθετες δεσμεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης για τη θέσπιση «νέου επικουρικού συστήματος πλασματικών καθορισμένων εισφορών που θα διασφαλίσουν τη μακροπρόθεσμη αναλογιστική ισορροπία». Θα παγώσει τις επικουρικές συντάξεις και θα μειώσει τα ποσοστά αναπλήρωσης για τα κεκτημένα δικαιώματα.
Ενδεχομένως να συνοδευτεί από μεταρρύθμιση των βασικών συντάξεων αν η τρόικα, βάσει μελέτης, κρίνει ανεπαρκείς τις αλλαγές και θα συμπληρωθεί από το τσεκούρι των βαρέων στο 10% του συνόλου των εργαζομένων.
ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ: Επιθετικότερη πολιτική ιδιωτικοποιήσεων κρατικών επιχειρήσεων και τραπεζών (Αττικής και Τ.Τ.) και πωλήσεις ακινήτων συστήνει η τρόικα. Ζητά, επίσης, παραχωρήσεις περιφερειακών αεροδρομίων και λιμένων. Απελευθέρωση περιστασιακών μεταφορών (λεωφορεία, πούλμαν, λιμουζίνες κ.λπ.).

Πηγή : εφημ. Ελευθεροτυπία

Να φέρουμε τη βραδύτητα στο σχολείο;

Γιώργος Μαυρογιώργος 

*Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του ΥΠΠ Κύπρου

Μήπως στο σχολείο αναπτύσσουμε ταχύτητα για να μην πλησιάζουμε το άγνωστο; Μήπως τρέχουμε για να μη βλέπουμε και να μην αισθανόμαστε; Μήπως βιαζόμαστε για να μη σκεφτόμαστε;

 
Συνήθως, όταν τίθεται ζήτημα εισαγωγής και υποστήριξης εκπαιδευτικών καινοτομιών και νέων αναλυτικών προγραμμάτων, αναδεικνύονται, συχνά, πολλά εμπόδια και δυσκολίες, που έχουν να κάνουν με τη διάθεση χρόνου, τόσο από τη μεριά των εκπαιδευτικών όσο και από την πλευρά των μαθητών. Το ωρολόγιο πρόγραμμα ,άλλωστε, αποτυπώνει τη διάθεση και τη χρήση του σχολικού χρόνου. Μαθήματα και επιστημονικές ενώσεις εκπαιδευτικών ερίζουν στην αναδιάρθρωση του διαθέσιμου χρόνου. Διεκδικούν χρόνο στο πρόγραμμα. Θα αναδείξουμε τις παγίδες ορισμένων παραδοχών και Θα αναζητήσουμε ενδεχόμενες ιδέες που έχουν να κάνουν με μια εναλλακτική διευθέτηση του σχολικού χρόνου.

Το πλαίσιο οργάνωσης της σχολικής ζωής (κοινωνική σύνθεση, υποχρεωτική φοίτηση, υποχρεωτικό πρόγραμμα, διδασκαλία τάξης κ.τ.ο.) υποδηλώνει ότι οι εκπαιδευτικοί δε μπαίνουν απλώς στην αίθουσα διδασκαλίας για να κάνουν το μάθημα που θα είναι ενδιαφέρον και σημαντικό σε μια τάξη από διψασμένους για μάθηση μαθητές. Αυτά που συνήθως συναντάμε είναι προβλήματα οργάνωσης, συμμετοχής, διευθέτησης, ελέγχου, πειθαρχίας, κ.α. και εκπαιδευτικούς να προσφεύγουν σε διάφορες τεχνικές θετικής ή αρνητικής ενίσχυσης για να προκαλούν τη συμμετοχή όσων αποσύρονται ή αρνούνται να παρακολουθήσουν. Συνήθως, οι εκπαιδευτικοί αναφέρονται στην «τυραννία» του χρόνου και της διδακτέας ύλης.
Οι κυρίαρχες παραδοχές για τη «διαχείριση» του χρόνου

Στις εκπαιδευτικές πολιτικές των χωρών-μελών της ΕΕ παρατηρείται μια τάση για επέκταση του γραφειοκρατικού ελέγχου, την τυποποίηση των εκπαιδευτικών υπηρεσιών και την εμπορευματοποίηση του χρόνου. Έχει ήδη σημειωθεί αλλαγή στον τρόπο μέτρησης του σχολικού χρόνου: ο χρόνος δε μετριέται με βάση τη δουλειά που είναι να γίνει. Η σχολική εργασία μετριέται με βάση το χρόνο που διατίθεται. Από την εποχή που η έγκαιρη προσέλευση έγινε δεκτή ως "φυσική" αξία και αρετή, ο χρόνος έγινε εμπόρευμα το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο διαχείρισης, κατακερματισμού και αγοραπωλησίας. Έγινε μετρήσιμος, αντικειμενικοποιημένος και απόμακρος από τη ζωή των ανθρώπων.

Ο χρόνος χρησιμοποιείται από τους διαχειριστές για να ποσοτικοποιούν και να μετρούν την εργασία των μαθητών/τριών. Με αυτόν τον τρόπο οι παιδαγωγικές και κοινωνικές σχέσεις γίνονται εμπορευματικές.
Η εκπαίδευση προβάλλεται ως καταναλωτικό αγαθό που αγοράζεται με συγκεκριμένο αντίτιμο για συγκεκριμένο χρόνο.

Είναι ο χρόνος που αγοράζεται ή πουλιέται παρά συγκεκριμένη εμπειρία, διαδικασία ή αποτέλεσμα. Έτσι, η εκπαιδευτική υπηρεσία προτείνεται ως αντικειμενικοποίηση του χρόνου που διατίθεται.
Τα ίδια τα προγράμματα και τα σχολικά μαθήματα γίνονται διαιρετά/ διακριτά και μετρήσιμα με όρους μονάδας χρόνου. Μια τέτοια αντίληψη, όταν προωθείται και πριμοδοτείται με την άσκηση της εκπαιδευτικής πολιτικής, έχει ως αποτέλεσμα ώστε η εκπαίδευση να βρίσκεται σε αποξενωτική σχέση με τη μάθηση που με τη σειρά της αποχωρίζεται και αποκόπτεται από το μαθητή/τρια μέσω εμπορεύσιμων μονάδων χρόνου.

Χρόνος προετοιμασίας, χρόνος προγραμματισμού, ομαδικός χρόνος, προσωπικός χρόνος κ.α. υπόκεινται σε δραστικές αλλαγές με σαφείς τις τάσεις για συρρίκνωση του λεγόμενου ελεύθερου χρόνου. Αυτή η εξέλιξη στους ορισμούς και τον έλεγχο του χρόνου εκφράζει μια γραμμική και μονοχρονική αντίληψη με πρωταρχικό ενδιαφέρον την αύξηση της παραγωγικότητας, τον περιορισμό της θεωρούμενης «σπατάλης» και την αύξηση του ελέγχου και της υποταγής. Μια τέτοια μονοχρονική και γραμμική προσέγγιση δεν ενδιαφέρεται για τις συγκρούσεις, τις αντιφάσεις και τα διλήμματα που αναδεικνύονται στην κοινωνική τοπογραφία της τάξης όπου εκφράζονται πολυχρονικές εκδοχές.
Πώς να στεγαστεί η έμπνευση για καινοτομία στο σχολείο, κάτω από αυτές τις συνθήκες;

Η ιδέα που προτείνεται στη συνέχεια μου ήρθε από το βιβλίο «Η βραδύτητα» του Κούντερα. Διαβάζω, λοιπόν:
«Γιατί χάθηκε η ηδονή της βραδύτητας; Α, πού είναι οι παλιοί αργόσχολοι;
Πού είναι αυτοί οι φυγόπονοι ήρωες των λαϊκών τραγουδιών, αυτοί οι πλανήτες που χαζεύουν από μύλο σε μύλο και κοιμούνται στο ύπαιθρο; 'Αραγε χάθηκαν μαζί με τους χωματόδρομους, μαζί με τα λιβάδια και τα ξέφωτα, μαζί με τη φύση;
Και αλλού:
Υπάρχει κρυφός σύνδεσμος μεταξύ βραδύτητας και μνήμης, μεταξύ ταχύτητας και λήθης. Ας πάρουμε μια όσο το δυνατόν πιο κοινότοπη κατάσταση: κάποιος περπατάει στο δρόμο. Ξαφνικά θέλει να θυμηθεί κάτι, αλλά του διαφεύγει η ανάμνηση. Εκείνη τη στιγμή, μηχανικά, επιβραδύνει το βήμα του. Αντιθέτως, κάποιος που προσπαθεί να ξεχάσει ένα δυσάρεστο περιστατικό που έζησε πριν από λίγο, επιταχύνει εν αγνοία του το βάδισμά του, σαν να θέλει να απομακρυνθεί γρήγορα από κάτι που, χρονικά, βρίσκεται ακόμα πολύ κοντά του...Στα υπαρξιακά μαθηματικά αυτή η εμπειρία παίρνει τη μορφή δύο στοιχειωδών εξισώσεων: Ο βαθμός της βραδύτητας είναι ευθέως ανάλογος με την ένταση της μνήμης. Ο βαθμός της ταχύτητας είναι ευθέως ανάλογος με την ένταση της λήθης».
Μα, καλά, σκέφτομαι: μήπως στο σχολείο αναπτύσσουμε ταχύτητα για να μη πλησιάζουμε το άγνωστο; Μήπως τρέχουμε για να μη βλέπουμε και να μην αισθανόμαστε; Μήπως βιαζόμαστε για να μη σκεφτόμαστε; Παντού χρονικές προδιαγραφές: έναρξη, λήξη, διάρκεια, κουδούνι, έγκαιρη προσέλευση, πρωινή ώρα, τελευταία ώρα, διάλειμμα κ.ά. Αρχίζει και τελειώνει κάτι, όχι γιατί ενδιαφέρονται δάσκαλοι και μαθητές, άλλα γιατί ΄χτύπησε κουδούνι.

Ο ΄χρόνος είναι χρήμα΄, ΄χρόνου Φείδου΄ και άλλα! Σε συνθήκες συνωστισμού επιθυμιών, αναγκών και ενδιαφερόντων, σε μια αντιφατική κοινωνική τοπογραφία, εκπαιδευτικοί και μαθητές καλούνται σε συγκεκριμένες υποχρεωτικές κοινωνικές σχέσεις. Έτσι, τα βιολογικά άτομα μεταμορφώνονται σε ιδεολογικά υποκείμενα με ΄συνείδηση χρόνου΄, σε ένα πλαίσιο ΄πανοπτικής επιτήρησης΄. Για κάθε συγκεκριμένη δραστηριότητα κάθε συγκεκριμένου ατόμου υπάρχει συγκεκριμένος χώρος σε προγραμματισμένη χρονική στιγμή!

Μήπως είναι ώρα να επαναδιαπραγματευτούμε το νόημα του «χαμένου» χρόνου για να μπορούμε να «κατοικούμε» στο χρόνο;

Μια διεργασία που θα μπορούσε να προωθηθεί για τον επαναπροσδιορισμό αυτής της κατάστασης, τουλάχιστον στο επίπεδο της μικροκλίμακας του σχολείου, είναι να ανιχνεύουμε, να καταγράφουμε και να επαναδιαπραγματευόμαστε το νόημα που έχει ο «χαμένος»σχολικός χρόνος για εκπαιδευτικούς και μαθητές/τριες και να δώσουμε το χρόνο πίσω, στους ίδιους, τόσο στην ποσοτική όσο και στην ποιοτική διάσταση, και να διευρύνουμε τη σχετική αυτονομία τους για ό,τι μπορούν να κάνουν μέσα στο χρόνο τους.

Αν μείνουμε προσκολλημένοι στις κρατούσες αντιλήψεις, η τυραννία του σχολικού χρόνου θα μας κρατάει δέσμιους της έμμονης ιδέας για το πόσο και το πότε, σε απόσταση από ερωτήματα του γιατί.
Έχουμε γίνει δρομείς της ταχύτητας στη δράση για να «ολοκληρώνουμε» έγκαιρα τη διδακτέα ύλη, χωρίς να μένει χρόνος για το δρόμο αντοχής του στοχασμού. Η αγωνία της «ολοκλήρωσης» της ύλης εξορίζει τη σοφία και την ηδονή της βραδύτητας.

Η εκπαιδευτική διαδικασία, έτσι κι αλλιώς, είναι οργανωμένη με διευθετήσεις ιεραρχικής κατάταξης, κατανομής και επιλογής της διδακτέας ύλης.

Η σχολική γνώση είναι κοινωνικά επιλεγμένη και επομένως επιλεκτική και "παραδειγματική". Γιατί τόση ομηρία στην έμμονη ιδέα της "ολοκλήρωσης" σε καθορισμένα χρονικά πλαίσια;

Αφού ο τι ορίζεται ως «διδακτέα ύλη» είναι επιλογή, γιατί τη διδάσκουμε ως τελεσίδικη και οριστική-ολοκληρωμένη εκδοχή γνώσης; Γιατί τόση εμμονή στη μηχανιστική προσήλωση στην εκδοχή γνώσης των σελίδων του εγκεκριμένου σχολικού εγχειριδίου;

Ουσιαστική ανασυγκρότηση των μορφών κατανομής και διευθέτησης του σχολικού χρόνου περνάει μέσα από μια συνολική ανασυγκρότηση της εκπαίδευσης για βαθύτερο εκδημοκρατισμό του περιεχομένου και της μορφής της εκπαίδευσης, με διεύρυνση της σχετικής αυτονομίας και της ενεργού συμμετοχής των υποκειμένων της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Θέλουμε τη βραδύτητα για να μπορούμε να πλησιάζουμε στο αίνιγμα του νοήματος αυτών που κάνουμε. Στο κάτω-κάτω, όσοι είμαστε στην εκπαίδευση έχουμε ιδιαίτερους λόγους να «σπεύδουμε βραδέως». Η επιβράδυνση δεν είναι απώλεια. Δίνει χώρο στο μυαλό και στην καρδιά που υφαίνουν τη ζωή. Τουλάχιστον, έτσι μπορούμε να αρχίζουμε να διεκδικούμε λιγότερα εμπόδια ανάμεσα στην εργασία και στη ζωή, όπως μας προτείνει ο Ε.Τόμσον (1983) ή να ανακαλύπτουμε «τις χαρές του αργού χρόνου»,όπως μας προτρέπει ο Th. Εriksen (2005 ). Ο σχολικός χρόνος δεν είναι για τους εκπαιδευόμενους, απλώς, χρόνος προετοιμασίας για τη ζωή ούτε είναι ,απλώς, χρόνος εργασίας για τους εκπαιδευτικούς. Είναι χρόνος ζωής...

Βιβλιογραφία
Eriksen, Th. H. (2005) H Tυρρανία της στιγμής: γρήγορoς και αργός χρόνος στην εποχή της πληροφορίας, μετφρ. Α. Σίμογλου, Εκδόσεις Σαββάλας, Αθήνα..
Κούντερα, Μ., Η Βραδύτητα, Μτφρ. Βελέντζα, Σ., Βιβλιοπωλείον της «Εστίας» Ι.Δ. Κολλάρου & Σιας ΑΕ, Αθήνα..
Τόμσον, Ε.Π. (1983) Χρόνος, Εργασία και Βιομηχανικός Καπιταλισμός, Μτφρ. Τομανάς, Β Κατσάνος, Θεσσαλονίκη.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 15 ΔΕΚΕΜΒΡΗ. ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΗΡΩΩΝ ΣΤΙΣ 10:30

Πανελλαδική Απεργία 15 Δεκέμβρη
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,

πάρτε μαζικά μέρος στην πανελλαδική απεργία στις 15 Δεκέμβρη.

Ο νέος κρατικός προϋπολογισμός της κυβέρνησης, της τρόικας και του μνημονίου μειώνει μισθούς, συντάξεις και επιδόματα, οδηγεί σε νέες μαζικές απολύσεις και στην ανεργία πολλές ακόμη εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, ιδιαίτερα νέους και νέες, αυξάνει τη φορολογία και τις τιμές των καταναλωτικών προϊόντων, επιβάλλει πρόσθετα χαράτσια για τις υποβαθμισμένες και απαράδεκτες υπηρεσίες στη μόρφωση, την Υγεία, την Πρόνοια, παραδίνει στο μεγάλο κεφάλαιο κρατικές επιχειρήσεις, γη, παραλίες, δάση, αυξάνει τις φοροαπαλλαγές, τα προνόμια και τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου. Με την εφαρμογή του «Καλλικράτη» σε υγεία και παιδεία συγχωνεύουν νοσοκομεία και σχολεία , ενώ μετακυλύουν τα οικονομικά βάρη σε εργαζόμενους και συνταξιούχους. Καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις, στέλνοντας τους εργαζόμενους έναν - έναν στους εκβιασμούς της εργοδοσίας, στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας». Κυβέρνηση και εργοδοσία, χέρι – χέρι με τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, όπως αποδεικνύει η περίπτωση του θλιβερού Παναγόπουλου, δεν αφήνουν τίποτα όρθιο από δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων. Στοχοποιούν τον δημόσιο τομέα την ώρα που επιβάλλουν εργασιακό μεσαίωνα στον ιδιωτικό. Μιλάνε για «λιγότερο κράτος» και εννοούν λιγότερη και ακριβότερη μόρφωση, υγεία, κοινωνική πρόνοια, ιδιωτικές και πανάκριβες υποδομές και υπηρεσίες.

Την ώρα που η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει στη χώρα μας, όπως και σε όλη στην Ευρώπη, το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του, καθώς και οι πολιτικές δυνάμεις που τους στηρίζουν, πτωχεύουν τους λαούς για να σωθούν τράπεζες, χρηματιστές και μονοπωλιακοί όμιλοι. Η επιχείρηση καθολικής μείωσης των μισθών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα ( αυτόν που η κυβέρνηση υποσχόταν ότι δεν θα θίξει) είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου αφού η εργοδοσία αξιώνει πλήρη κατάργηση ωραρίων, απλήρωτες υπερωρίες, κατάργηση εργοδοτικών εισφορών, επιπλέον δουλειά Σάββατα ή και Κυριακές κ.ά.

Οι φούσκες της παραπληροφόρησης, όπως και οι φούσκες των «χρηματοπιστωτικών προϊόντων» δεν διαρκούν πολύ. Τα παραμύθια για την «ιδιαιτερότητα» της Ελλάδας, για την δήθεν «υπερκατανάλωση» και το «υπερτροφικό δημόσιο» καταρρέουν μαζί με τις οικονομίες της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας, αλλά και των άλλων χωρών της περιφέρειας της Ευρωπαϊκής ‘Ένωσης που συνθλίβονται από τον ανταγωνισμό των ισχυρών «εταίρων».

Λένε ψέματα η κυβέρνηση και τα «παπαγαλάκια» της ότι δεν παίρνουν νέα μέτρα. Λένε ψέματα ότι ο λαός εγκρίνει την πολιτική τους. Λένε ψέματα ότι τελειώνουν οι θυσίες. Η «επιμήκυνση» του μνημονίου και ο μηχανισμός – δήθεν στήριξης – που στήνει η Ευρωπαϊκή Ένωση για τα «προβληματικά» κράτη διαιωνίζουν την πολιτική της φτώχειας. Τα μνημόνια και τα αντιλαϊκά μέτρα δε θα έχουν τέλος όσο δεν θίγονται τα συμφέροντα και η αμύθητη κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων, όσο η αντίσταση του λαού δε δυναμώνει. Η επιστράτευση των ναυτεργατών δείχνει τα όρια της δημοκρατίας τους ! Η κυβέρνηση και τα τοπικά γραφεία τύπου των εφοπλιστών είχαν το θράσος να συκοφαντήσουν τους εργάτες της θάλασσας για την απομόνωση των νησιών, όταν όλοι γνωρίζουν ότι τα νησιά απομονώνονται από την πολιτική της «αγοράς» και την εφοπλιστική ασυδοσία.

Για τους εργαζόμενους, ο δίκαιος αγώνας των ναυτεργατών της Ελλάδας, των φοιτητών της Αγγλίας, των λαών της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας δείχνουν τον δρόμο !

Απορρίπτουμε το μνημόνιο διαρκείας που φέρνουν κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ ! Η υψηλή κερδοφορία τους, οι τεράστιες κρατικές χρηματοδοτήσεις και οι φοροαπαλλαγές δημιούργησαν το κρατικό χρέος. Αυτοί να πληρώσουν και όχι ο λαός.

Στην κυβέρνηση και την τρόικα απαντάμε:

Κάτω τα χέρια από τα Ασφαλιστικά Ταμεία, τις συντάξεις και τα Νοσοκομεία. Να καλύψει τώρα η κυβέρνηση τα τεράστια χρέη που έχει το κράτος προς τα Ταμεία και τους Οργανισμούς. Κάτω τα χέρια από τις Συλλογικές Συμβάσεις.

Απορρίπτουμε τους μισθούς πείνας. Την ελαστική, μερική και ανασφάλιστη εργασία. Δεν ανεχόμαστε, δε συναινούμε στο να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας στη φτώχεια και την ανεργία, χωρίς δικαιώματα, για τα κέρδη των μονοπωλίων.

Δε δεχόμαστε να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας χωρίς σύγχρονη, δημόσια, δωρεάν Υγεία και Πρόνοια για όλους. Χωρίς σύγχρονη, δημόσια και δωρεάν μόρφωση. Δε δεχόμαστε να ζήσουμε με σχολεία και Πανεπιστήμια στην υπηρεσία των μονοπωλίων και της αγοράς.

Να αποκρούσουμε όλοι μαζί τις νέες αυξήσεις στο ΦΠΑ, στο πετρέλαιο θέρμανσης, στο ηλεκτρικό ρεύμα. Για να σταματήσει το χαράτσι της περαίωσης σε βάρος των αυτοαπασχολούμενων και των εργαζόμενων με «μπλοκάκι».

 Να πληρώσουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες, να καταργηθούν τα προνόμιά τους, να φορολογηθούν με 45% τα κέρδη τους, να σταματήσουν οι τεράστιες νατοϊκές πολεμικές δαπάνες, που καμία σχέση δεν έχουν με την άμυνα της χώρας.

Γυρίζουμε την πλάτη στα δεκανίκια του κεφαλαίου και της κυβέρνησης, στις ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ που όχι μόνο αρνήθηκαν την οργάνωση της αντίδρασης των εργαζομένων, για μια ακόμα φορά, αλλά δηλώνουν και υπερήφανοι που παζαρεύουν τους όρους κατάργησης των Συλλογικών Συμβάσεων.
Απέναντι σε όλους αυτούς απαντάμε με οργάνωση και λαϊκή αντεπίθεση, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές παντού.

Στέλνουμε αγωνιστικό μήνυμα στους εργαζόμενους και στους λαούς της Ευρώπης, μήνυμα αλληλεγγύης και αντεπίθεσης. Η Ε.Ε., τα ευρωπαϊκά μονοπώλια, είναι ο κοινός εχθρός. Δεν αλλάζουν. Ανατρέπονται !

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΚΑΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ ΣΥΡΟΥ ΤΗΝΟΥ ΜΥΚΟΝΟΥ- Α΄ΕΛΜΕ ΚΥΚΛΑΔΩΝ – ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΝΟΤΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ – ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΟΤΑ ΣΥΡΟΥ – ΕΜΔΥΔΑΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ & ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στο ν. ΚΥΚΛΑΔΩΝ