Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ, συνεχίζοντας την πολιτική των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων, ετοιμάζεται να προσυπογράψει, με διαδικασίες μάλιστα εξπρές, ένα νέο πακέτο αντιλαϊκών μέτρων, προκειμένου να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση του 3ου Μνημονίου. Στον πυρήνα των αντιλαϊκών μέτρων αυτή τη φορά βρίσκονται οι εργασιακές σχέσεις τόσο στον ιδιωτικό, όσο και στο δημόσιο τομέα. Η ψήφιση των μέτρων της δεύτερης αξιολόγησης θα οδηγήσει στην ακόμη μεγαλύτερη υποτίμηση της εργασίας και στην de facto νομιμοποίηση της εργασιακής ζούγκλας των ελαστικών σχέσεων εργασίας, της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, των μαζικών απολύσεων και της υπερεκμετάλλευσης του κόσμου της εργασίας. Αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά ότι κάθε κύκλος «αξιολόγησης του μνημονιακού προγράμματος» προβλέπει και νέα αντιλαϊκά μέτρα, ότι η έξοδος από το 3ο μνημόνιο είναι απλώς η ….είσοδος στο 4ο, σε μια συνεχή πορεία επιδείνωσης των όρων εργασίας και ζωής μας.
Ειδικότερα, για το δημόσιο τομέα το κουαρτέτο απαιτεί τη θεσμοθέτηση ενός μόνιμου μηχανισμού απολύσεων, αφού κατά τη γνώμη τους «το ελληνικό δημόσιο έμεινε απυρόβλητο για ψηφοθηρικούς λόγους», ενώ επιδιώκουν την παραπέρα δραστική μείωση του μισθολογικού και λειτουργικού κόστους του δημοσίου, επαναφέροντας τη συζήτηση για τον αυτόματο δημοσιονομικό «κόφτη». Είναι χαρακτηριστικό ότι η συζήτηση για 20.000 διορισμούς εκπαιδευτικών που προέβαλε, επικοινωνιακά, η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου Παιδείας μετατράπηκε στην πορεία προς το κλείσιμο της συμφωνίας σε απολύσεις εκπαιδευτικών μετά από αξιολόγηση. Καθόλου τυχαία, η νέα ηγεσία του υπουργείου Παιδείας ξεκίνησε τη θητεία της, όχι με την υπόσχεση διορισμών, αλλά δηλώνοντας ότι “δεν θα πρέπει να φοβόμαστε τη λέξη αξιολόγηση” ευθυγραμμιζόμενη πλήρως με την πολιτική γραμμή των “δανειστών”. Έχουν μάλιστα το θράσος μετά τη δραστική μείωση των μισθών μας κατά 40%, να μιλούν για νέα μείωση του αφορολόγητου στα 5.000 ευρώ και για κατάργηση όλων των επιδομάτων (βλέπε επίδομα προβληματικών περιοχών).
Η κυβέρνηση κινείται επί της ουσίας με στόχο τον μετασχηματισμό των κοινωνικών λειτουργιών του δημοσίου, με βάση τις αρχές του επιχειρηματικού μάνατζμεντ : ελαστικές εργασιακές σχέσεις, αποτίμηση στη βάση προκαθορισμένων αγοραίων στόχων, διαρκής μείωση των δημόσιων δαπανών, ιδιωτικοποίηση, λειτουργία των ίδιων των δημόσιων υπηρεσιών με όρους αγοράς και επιχείρησης. Αυτό επιχειρούν να κάνουν και στο πεδίο του σχολείου με την εφαρμογή των πορισμάτων του εθνικού διαλόγου για την εκπαίδευση, όπου πίσω από τη ρητορική της παιδαγωγικής αυτονομίας ξεπροβάλλει η “οικονομική αυτονομία” του σχολείου, δηλαδή ο αγώνας κάθε σχολικής μονάδας για την εξασφάλιση χορηγιών και ιδιωτικής χρηματοδότησης.
Στην ίδια κατεύθυνση, η αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου δεν χτυπάει απλά τα προνόμια “κάποιων επαγγελματιών συνδικαλιστών”, όπως ισχυρίζεται ο νεοφιλελεύθερος λαϊκισμός των διάφορων φυλλάδων, αλλά επιδιώκει να τσακίσει την προοπτική κάθε συλλογικής αντίστασης και πάλης των εργαζομένων. Επιδιώκουν να διαμορφώσουν, όχι μόνο μια διαρκή πραγματικότητα μνημονίων, αλλά να υπονομεύσουν και κάθε προοπτική ανατροπής και ρήξης με την πτωχοποίηση και τον κρατικό αυταρχισμό.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, η απεργιακή κινητοποίηση στις 24 Νοέμβρη πρέπει να πάρει πανεργατικά-παλλαϊκά χαρακτηριστικά, να αποτελέσει την αφετηρία συλλογικών αγώνων για την ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής κυβέρνησης -Ε.Ε -ΔΝΤ. Ο αγωνιστικός και απεργιακός σχεδιασμός δεν είναι δυνατόν να καταλήγει σε κορύφωση με γενική απεργία εκ των υστέρων, μετά τις 5 Δεκέμβρη, ημερομηνία όπου κυβέρνηση και δανειστές σχεδιάζουν να ολοκληρώσουν αυτόν τον κύκλο επίθεσης. Η διάσπαση του εργατικού - υπαλληλικού κινήματος, η τακτική του κατακερματισμού των αγώνων και των απεργιών, οι εκ των υστέρων αντιδράσεις «για την τιμή των όπλων», αδυνατίζουν τη θέση των εργαζομένων και τον αγώνα για την υπεράσπιση των συλλογικών ταξικών συμφερόντων μας, οδηγούν στην ενίσχυση των τάσεων αποσυσπείρωσης και παθητικότητας, στην ήττα και την αποδοχή των μέτρων της Κυβέρνησης και της 2ης αξιολόγησης.
Ήρθε η ώρα να πάρουν μια ηχηρή απάντηση . Ο κόσμος της εργασίας να βγει ξανά στο προσκήνιο, χωρίς τις αυταπάτες πλέον της κυβερνητικής διαχείρισης. Να βασιστούμε στις δικές μας δυνατότητες, στη δύναμη των συλλογικών αγώνων μας. Καλούμε όλα τα σωματεία και τις ομοσπονδίες να μετατρέψουν την απεργία στις 24 Νοέμβρη σε γενική πανεργατική απεργία.
Όλοι και όλες στον απεργιακό αγώνα, όλοι στην απεργιακή συγκέντρωση των συλλόγων και σωματείων την Πέμπτη 24 Νοέμβρη στις 10:30 στην Περιφέρεια Ν. Αιγαίου.
