Εντελώς αιφνιδιαστικά στις 30/1 το υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε ρυθμίσεις για μαθητές και εκπαιδευτικούς που στην πράξη συνεχίζουν την ίδια την πολιτική των περικοπών, της εργασιακής ευελιξίας και της λιτότητας. Τείνει να γίνει τελικά κανόνας για κάθε ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, με μια σειρά αιφνιδιαστικών εγκυκλίων και τροπολογιών να υπονομεύει τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών.
Πιο συγκεκριμένα, το υπουργείο Παιδείας εισάγει στο χωρισμό των τμημάτων τη διάκριση μεταξύ μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και μαθητών με διαγνωσμένες ειδικές μαθησιακές δυσκολίες με κύριο στόχο τη μαζική σύμπτυξη σχολικών τμημάτων. Με τη νέα ρύθμιση σε ένα τμήμα δεν θα μπορεί ο αριθμός των μαθητών της πρώτης περίπτωσης να είναι ανώτερος του ενός και στο βαθμό που αυτό συμβαίνει ο αριθμός των μαθητών του τμήματος μπορεί να μειώνεται και να υπολείπεται συνολικά κατά τρεις μαθητές από το μέγιστο προβλεπόμενο από τις ισχύουσες διατάξεις αριθμό μαθητών ανά τμήμα (25 ή 27;), ενώ στη δεύτερη περίπτωση δεν θα μπορεί να είναι ανώτερος των 4 μαθητών (!!).
Σε απλά ελληνικά ένα τμήμα με 25 παιδιά από τα οποία τρία από αυτά έχουν δυσλεξία ή ένα από αυτά αυτισμό, το τμήμα θα παραμένει ως έχει, αδιαφορώντας πλήρως για τις μορφωτικές ανάγκες των συγκεκριμένων παιδιών. Με αυτό τον τρόπο κατανοεί τη συνεκπαίδευση των παιδιών με ειδικές ανάγκες το υπουργείο. Προκειμένου να κάνει εξοικονόμηση σε εκπαιδευτικούς δεν έχει κανένα ενδοιασμό να στοιβάξει 25 με 27 παιδιά (;) στο ίδιο τμήμα, ανεξάρτητα από το μαθησιακό προφίλ των διάφορων μαθητών. Στην πράξη, παρά τη ρητορική ότι ο μαθητής βρίσκεται στο κέντρο της εκπαιδευτικής πολιτικής, η κυβερνητική πρακτική αποδεικνύει ότι η εξοικονόμηση δαπανών είναι το κυρίαρχο στοιχείο της κυβερνητικής πολιτικής. Να το πούμε απλά, τι είναι παιδαγωγικά προτιμότερο και υπηρετεί καλύτερα τη μόρφωση των παιδιών, ένα τμήμα με 25 παιδιά όπου υπάρχουν τουλάχιστον τρεις διαγνώσεις ή δύο τμήματα με 13 και 12 παιδιά αντίστοιχα;
Επιπρόσθετα, το υπουργείο επαναφέρει την ποινή αποκλεισμού από τους πίνακες και τις προσλήψεις στη δημόσια εκπαίδευση για δύο χρόνια των αναπληρωτών που δεν αποδέχονται την πρόσληψη ή αναγκάζονται να παραιτηθούν κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Γυρνάμε επομένως πίσω ολοταχώς στην εποχή της Διαμαντοπούλου, έστω και αν πρόκειται για ρύθμιση που σωστά είχε καταργήσει η σημερινή κυβέρνηση. Εξετάσεις μνημονιακότητας συνεπώς από τη νέα ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, οποία συνεχίζει το έργο της πειθάρχησης των αναπληρωτών και της πλήρους υποταγής τους στις ανάγκες της κυβερνητικής πολιτικής, καθώς πιθανή άρνηση των συναδέλφων οδηγεί με βεβαιότητα σε μόνιμο αποκλεισμό από το δημόσιο σχολείο.
Το Υπουργείο Παιδείας θεωρεί ότι αν κάποιος αναπληρωτής εργαστεί εκτός εκπαίδευσης και δεν περιμένει να προσληφθεί το Δεκέμβρη ή τον Φλεβάρη γιατί κάπως πρέπει να ζήσει το μισό χρόνο της ανεργίας ή εκτιμήσει ότι “δεν βγαίνει” με το μισθό πείνας στη νησιωτική Ελλάδα και αναγκαστεί σε παραίτηση ή δεν αποδεχτεί διορισμό θα πρέπει να τιμωρηθεί παραδειγματικά όχι μόνο με την απώλεια της συγκεκριμένης σχολικής χρονιάς αλλά και της επόμενης!!! Το υπουργείο θα πρέπει να εξηγήσει επομένως στους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς που κατά τα άλλα, ρητορικά, αναγνωρίζει “την προσφορά τους στο δημόσιο σχολείο”, γιατί επαναφέρει την ποινή Διαμαντοπούλου.
Οι μετά εορτής διαψεύσεις του υπουργείου ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει, απλά το εκθέτουν ακόμη περισσότερο. Δεν ισχύει συνολικά το δημοσίευμα για τις προτεινόμενες αλλαγές ή μόνο η πρόταση για τους αναπληρωτές και αν ισχύει το δεύτερο πώς βρέθηκε όλο το συγκεκριμένο νομοθετικό κείμενο στα χέρια του εκπαιδευτικού τύπου;
Δεν μπορούν να υπάρχουν αυταπάτες. Το υπουργείο, συνεχίζοντας την παρελκυστική και αποπροσανατολιστική πολιτική Φίλη, εφαρμόζει επί της ουσίας το δημοσιονομικό κόφτη στο πεδίο του σχολείου. Με αιφνιδιαστικές ρυθμίσεις επιδιώκει να περικόψει δικαιώματα στο όνομα της δημοσιονομικής προσαρμογής. Καλούμε σε άμεση απόσυρση τώρα όλων των προτεινόμενων ρυθμίσεων.
Συναδέλφοι / ισσες,
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα το υπουργείο πρόκειται να ξεδιπλώσει το σύνολο των αντιδραστικών προτάσεων του ΟΟΣΑ και της Ε.Ε για το σχολείο (αξιολόγηση, αλλαγή του τρόπου πρόσληψης των αναπληρωτών, ιδιωτικοποίηση, μαθητεία, ελιτίστικο λύκειο). Οφείλουμε να οργανώσουμε εδώ και τώρα την πάλη και τον αγώνα μας για να μην περάσουν οι πρώτες αυτές ρυθμίσεις και συνολικά να ακυρωθεί ο μνημονιακός σχεδιασμός του φτηνού σχολείου της αγοράς που προωθείται.
