Με
λίγες μέρες διαφορά δόθηκαν στη
δημοσιότητα οι εκτιμήσεις και οι
απαιτήσεις του ΣΕΒ και του ΟΟΣΑ (μέσω
διαρροής στην κυριακάτικη Αυγή) για τη
δημόσια εκπαίδευση λειτουργώντας ως
λαγοί μπροστά στις επικείμενες
αναδιαρθρώσεις που ετοιμάζει η κυβέρνηση.
ΣΕΒ και ΟΟΣΑ βάζουν ταφόπλακα στη δημόσια
εκπαίδευση, απαιτώντας την εφαρμογή
των γνωστών νεοσυντηρητικών αντιδραστικών
εκπαιδευτικών αλλαγών. Όπου αυτές
εφαρμόστηκαν είχαν ως αποτέλεσμα την
εντατικοποίηση των ταξικών φραγμών, με
τη βίαιη εκδίωξη χιλιάδων φτωχών μαθητών
από το σχολείο, την επιβολή της εργασιακής
ζούγκλας με απολύσεις εκπαιδευτικών,
το εκτεταμένο κλείσιμο σχολείων κυρίως
στις υποβαθμισμένες εργατικές περιοχές
και τη διοχέτευση των δημόσιων
προϋπολογισμών για την Παιδεία στα
χέρια των επιχειρηματικών συμφερόντων.
Η
Χιλή, που μάλιστα αναφέρεται ως επιτυχημένο
μοντέλο των νεοφιλελεύθερων αναδιαρθρώσεων
κατά τον ΟΟΣΑ και προτάσσεται ως μοντέλο
προς μίμηση από τη χώρα μας είναι το πιο
χαρακτηριστικό παράδειγμα της
εκπαιδευτικής ερήμωσης που ήρθε ως
αποτέλεσμα της εφαρμογής αυτής της
πολιτικής.
Και
στις δύο προτάσεις (ΟΟΣΑ – ΣΕΒ) προτείνονται
:
α.
Η
αυτονομία της σχολικής μονάδας,
που συμπυκνώνει την αποχώρηση του
δημοσίου από τη διαχείριση προσωπικού,
τα προγράμματα σπουδών, την οικονομική
διαχείριση. Στην πράξη την προώθηση της
ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης
του δημόσιου αγαθού της μόρφωσης.
β.
Η αποκέντρωση και η εποπτεία των σχολείων
από την τοπική αυτοδιοίκηση
(περιφέρειες, δήμοι) τόσο σε επίπεδο
χρηματοδότησης, όσο και διαχείρισης
προσωπικού , σημαίνει την επιβολή του
διαφοροποιημένου κοινωνικά σχολείου.
Τόσο στην έκθεση του ΣΕΒ όσο και του
ΟΟΣΑ θεωρείται δεδομένη η υποχρηματοδότηση
της εκπαίδευσης και μέσα σε αυτό το
πλαίσιο απαιτούν τη διαχείριση των
οικονομικών πόρων με βάση την απόδοση
των σχολείων και τις διαφοροποιημένες
ανάγκες της τοπικής κοινωνίας.
γ.
Η τριπλή αξιολόγηση της δημόσιας
εκπαίδευσης (αυτοαξιολόγηση,
αξιολόγηση εκπαιδευτικών, εξωτερική
αξιολόγηση) ως το εργαλείο για την
προώθηση της αναδιάρθρωσης. Απαιτούν
αξιολόγηση μέσω μετρήσιμων μαθησιακών
αποτελεσμάτων εκτιμώντας πως "υπάρχουν
λίγες μόνο εθνικές αξιολογήσεις μαθητών"
και μέτρηση των επιδόσεων σχολείων σε
αναλογία με το διαγωνισμό PISA.
Η
έκθεση του ΣΕΒ συναρτά τα αποτελέσματα
του PISA
"με την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας
των πολλών ανθρώπινων πόρων που διαθέτει
το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα”.
Αναγκαία θεωρούν τη δημοσιοποίηση των
εκθέσεων αυτοξιολόγησης των σχολικών
μονάδων ως μέσο επίτευξης καλύτερων
αποτελεσμάτων. Με άλλα λόγια, προκρίνεται
ο ανταγωνισμός μεταξύ των σχολείων για
την "προσέλκυση πελατών", προκειμένου
να επιβιώσουν, ενώ η αξιολόγηση των
εκπαιδευτικών θα γίνεται σε άμεση
συνάρτηση με τις επιδόσεις των μαθητών
τους στην προοπτική, όπως ξεκάθαρα
δηλώνει ο ΣΕΒ, να απομακρυνθούν οι
“ανεπαρκείς”.
Η
εκτίμηση άλλωστε για ευνοϊκή
αναλογία δασκάλων μαθητών και υπερεπάρκεια
ανθρώπινου δυναμικού, που όμως δε
αξιοποιείται ορθολογικά (ΣΕΒ), καθώς
και η απαίτηση αύξησης του ωραρίου
ιδιαίτερα των παλαιότερων εκπαιδευτικών
(ΟΟΣΑ)
σηματοδοτεί νέα λεηλασία στα εργασιακά
δικαιώματα των εκπαιδευτικών, νέες
συγχωνεύσεις τμημάτων και σχολείων,
πλεονάσματα εκπαιδευτικών και ακόμη
λιγότερες θέσεις εργασίας για αναπληρωτές.
Η ελληνική εκπαίδευση επιστρέφει πίσω
στην περίοδο 2012-4 της αξιολόγησης και
των διαθεσιμοτήτων με τη σφραγίδα της
κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη φορά.
Συναδέλφισσες
/ οι
Το
τοπίο που διαμορφώνουν είναι εφιαλτικό.
Αυτό που απαιτείται είναι ο πανεκπαιδευτικός
συντονισμός των συλλόγων και των ΕΛΜΕ
και οι ανυποχώρητοι αγώνες μας για να
μείνουν στα χαρτιά οι σχεδιασμοί
κυβέρνησης – ΟΟΣΑ- Βιομηχάνων . Πρέπει
άμεσα να οργανώσουμε την πάλη μας για
την ανατροπή των συγκεκριμένων
αντιεκπαιδευτικών σχεδίων.
