To υπουργείο Παιδείας με το κείμενο του “Νέες Δομές υποστηρίξης του Εκπαιδευτικού Έργου” στο όνομα της παιδαγωγικής αυτονομίας των σχολείων στην πράξη επαναφέρει την αυτοαξιολόγηση / διαφοροποίηση των σχολικών μονάδων, μια πολιτική με την οποία συγκρούστηκε το εκπαιδευτικό κίνημα την περίοδο 2013-4. Η επίσκεψη του ΟΟΣΑ τον Σεπτέμβρη που μας πέρασε και η αναμενόμενη νέα έκθεση του υπερεθνικού οργανισμού φαίνεται ότι επιταχύνει την πολιτική της αναδιάρθρωσης του δημόσιου σχολείου.
Η ελληνική κυβέρνηση πιστή στην εφαρμογή του 3ου Μνημονίου βιάζεται να υλοποιήσει όλες τις δεσμεύσεις της στα πλαίσια του κλεισίματος της τρίτης αξιολόγησης. Το κείμενο “Νέες Δομές υποστηρίξης του Εκπαιδευτικού Έργου” συνδέται άμεσα με το Π.Δ 79 για τη λειτουργία των σχολείων που θα οδηγήσει σε μαζική απώλεια θέσεων εργασίας διαμέσου των επιτροπών σχολικών εγγραφών, με τη συζήτηση για την ενοποίηση των σχολών βρεφονηπιοκόμων και νηπιαγωγών στα πλαίσια μιας ενιαίας αγοράς προσχολικής αγωγής και φροντίδας και το πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας που καταργεί κάθε επαγγελματικό δικαίωμα για τους απόφοιτους των λεγόμενων καθηγητικών σχολών και όχι μόνο.
Για να μην υπάρχει καμιά αυταπάτη δημιουργείται μια νέα περιφερειακή δομή τα ΠΕΚΕΣ (Περιφερειακά Κέντρα Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού), με στόχο την επιτήρηση των σχολικών μονάδων και την αξιολόγηση τους, καθώς όπως και το 2013-4 η λεγόμενη αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων θα βασίζεται σε κριτήρια αποτίμησης που θα καθορίζονται σε κυβερνητικό / κρατικό επίπεδο. «Οι πιθανοί ενδεικτικοί θεματικοί άξονες τίθενται μέσω σχεδίου προγραμματισμού το οποίο καθορίζεται με Υπουργική Απόφαση και παρουσιάζεται στα σχολεία με οδηγίες συμπλήρωσης και ενημερωτικές συναντήσεις των διευθυντών των σχολείων με τα μέλη του ΠΕΚΕΣ... η έκθεση αποτίμησης αποστέλλεται στο τέλος στα ΠΕΚΕΣ». Καμιά επομένως παιδαγωγική αυτονομία των συλλόγων διδασκόντων δεν καταγράφεται. Αντίθετα, οι διευθυντές μάνατζερ των σχολείων μαζί με τη διοικητική γραφειοκρατία των ΠΕΚΕΣ, με βάση την πολιτική του ΟΟΣΑ και της Ε.Ε, θα επιχειρήσουν να επιβάλλουν τη διάχυση της κουλτούρας αξιολόγησης και πειθαρχικού ελέγχου σε όλο το εύρος των εκπαιδευτικών πρακτικών.
Η διαμόρφωση γενικά συγκεντρωτικών δομών ελέγχου και αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου των σχολικών μονάδων (όπως τα ΠΕΚΕΣ) παραπέμπουν σε ένα ιεραρχικό μοντέλο οργάνωσης του εκπαιδευτικού συστήματος όπου κυριαρχούν ο διοικητισμός και τα τυποποιημένα κριτήρια αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου σε πλήρη αντιπαράθεση με τη δημοκρατία των συλλόγων διδασκόντων . Το υπουργείο απλά εξειδικεύει την θέση του ΟΟΣΑ για “ανταποδοτικότητα με αυτονομία”, η οποία στην πράξη σημαίνει αποθέωση του τεχνοκρατισμού των ποσοτικών δεδομένων, της μέτρησης και των έτοιμων κριτηρίων αξιολόγησης και εκτίμησης του εκπαιδευτικού έργου. Για ποια άραγε δημοκρατία του Συλλόγου Διδασκόντων μιλά η κυβέρνηση, όταν η ίδια πριν από δύο μήνες, με το ΠΔ 79 του αφαίρεσε ακόμα και αυτή την αρμοδιότητα της σύνταξης του εβδομαδιαίου ωρολογίου προγράμματος και την ανέθεσε αποκλειστικά στον διευθυντή της σχολικής μονάδας;
Η κυβέρνηση έχει ωστόσο και χιούμορ . Δηλώνει ότι θα καταργήσει το Π.Δ 152 για την ατομική αξιολόγηση εκπαιδευτικών και ότι θα προχωρήσει μόνο στην αξιολόγηση των στελεχών. Μάλιστα, αλλά καλό είναι να συζητάμε λίγο πιο έντιμα. Αυτή τη στιγμή σε όλο το δημόσιο, η κυβέρνηση επιχειρεί να αξιολογήσει το προσωπικό των δημόσιων υπηρεσιών με ένα σύστημα και με μια αξιολογική και βαθμολογική τεχνολογία που παραπέμπει ή απλά αναπαράγει το Π.Δ 152 . Οι εκπαιδευτικοί θα εξαιρεθούν από αυτή τη διαδικασία; Την άνοιξη ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας ανήγγειλε τη μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα σε 22 και μέσα στο καλοκαίρι με το Π.Δ 79 συγκροτήθηκαν ειδικές επιτροπές, οι οποίες θα μετακινούν μαθητές με κλήρωση σε διαφορετικές σχολικές μονάδες, προκειμένου να μην σπάσει κανένα τμήμα των 25 παιδιών. Οι 20.000 διορισμοί στην εκπαίδευση μετατράπηκαν σε πιστοποιητικό παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας, όπου ένας μεγάλος αριθμός συναδέλφων μας δεν θα έχει πλέον το δικαίωμα να εργάζεται στο δημόσιο σχολείο ούτε καν ως αναπληρωτής/ τρια. Τέλος η δίχρονη προσχολική αγωγή των κυρίων Τσίπρα – Γαβρόγλου σημαίνει αγορά προσχολικής αγωγής και φροντίδας όπου οι δήμοι και οι ιδιωτικοί σταθμοί θα απορροφούν τη δημόσια χρηματοδότηση, με κουπόνια (vouchers), ως βασικό χρηματοδοτικό μηχανισμό και με εργασιακές σχέσεις γαλέρας για όλους.
Οι μάσκες έχουν δυστυχώς πέσει εδώ και καιρό! Με την συνδρομή του ΟΟΣΑ και των λοιπών καπιταλιστικών κέντρων, η σημερινή κυβέρνηση προσπαθεί να αλλάξει ριζικά το DNA της δημόσιας εκπαίδευσης σε μια αντιδραστική, αντιεκπαιδευτική, αντιλαϊκή κατεύθυνση. Δεν θα το επιτρέψουμε ! Αυτοί που σχεδιάζουν την ολική επαφορά του δημόσιου σχολείου σε καταστάσεις του 2013-4 , να ξέρουν ότι θα βιώσουν και τις αντίστοιχες αντιστάσεις. Για εμάς είναι ζήτημα αυτονόητης υπεράσπισης του δημόσιου σχολείου. Καλούμε τη ΔΟΕ, να μην συμμετάσχει σε κανέναν προσχηματικό διάλογο πάνω σε προειλημμένες πολιτικές αποφάσεις και να πάρει άμεσα θέση καταδίκης της κυβερνητικής πολιτικής .
