Έντεκα μήνες περίπου απ’ την εκδήλωση της πανδημίας, θα ανέμενε κι
ο πιο συγκαταβατικός και ανεκτικός πολίτης την ύπαρξη και υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου και συνεκτικού
σχεδίου απ’ τη μεριά της κυβέρνησης και του Υ.ΠΑΙ.Θ., σχετικά με την ασφαλή υγειονομικά λειτουργία των σχολείων, βασισμένου
βεβαίως σε μέτρα θωράκισης του δημόσιου συστήματος υγείας αλλά και σε μέτρα
προστασίας της εργασίας και των κοινωνικών δικαιωμάτων των φτωχών λαϊκών
στρωμάτων. Αντ’ αυτού η κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας επιδόθηκαν και
επιδίδονται σε μια άνευ προηγουμένου επικοινωνιακή πολιτική, αναγορεύοντας ως
πεμπτουσία αντιμετώπισης του κορωνοϊού τις υπερμεγέθεις μάσκες, τα παγουρίνο –
ποτηράκια και προσφάτως το … ευφάνταστο και ανέξοδο μέτρο του ανοίγματος των
παραθύρων, ενώ παράλληλα δε χάνουν την ευκαιρία να χρησιμοποιούν την κρίση για
την κατασκευή ενός αντιδραστικού, αναχρονιστικού αλλά και απόλυτα
προσαρμοσμένου στις ανάγκες της αγοράς εκπαιδευτικού συστήματος, στοιχεία του
οποίου αποτελούν:
• το συζητούμενο νομοσχέδιο που θέτει νέους φραγμούς στην πρόσβαση των παιδιών των λαϊκών στρωμάτων στα ΑΕΙ και θεσμοθετεί την πανεπιστημιακή αστυνομία (αντί προσλήψεων καθηγητών για το σπάσιμο τμημάτων και το άνοιγμα των σχολών).
• η παντελώς αναιτιολόγητη, αντιπαιδαγωγική κι επικίνδυνη
για τη δημόσια υγεία υπουργική εγκύκλιος για την επέκταση του ωραρίου του
Νηπιαγωγείου, που ανοίγει το δρόμο για τη συνολική επέκταση του ωραρίου των εκπαιδευτικών.
• η μονιμοποίηση της απόλυτα αποτυχημένης και αντιπαιδαγωγικής
εξ αποστάσεως «εκπαίδευσης» με την εφαρμογή της σε κάθε περίπτωση, όπως στην
πρόσφατη κακοκαιρία.
• η υπουργική απόφαση
για την έναρξη της αξιολόγησης της σχολικής μονάδας , ήδη από τον Φλεβάρη ,
καθώς και η άμεση νομοθέτηση του πλαισίου και η έναρξη της ατομικής αξιολόγησης του
εκπαιδευτικού με ένα σύστημα εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης, το
αγγλοσαξονικό δηλ. μοντέλο, το οποίο όπου
εφαρμόστηκε οδήγησε σε κλείσιμο σχολείων και απολύσεις εκπαιδευτικών.
• η έλλειψη κάθε συζήτησης για την κάλυψη των δεκάδων χιλιάδων κενών θέσεων εκπαιδευτικών με μόνιμους μαζικούς διορισμούς εκπαιδευτικών και μονιμοποίηση των αναπληρωτών με βάση το πτυχίο και ολόκληρη την προϋπηρεσία.
Την ίδια στιγμή εκτυλίσσεται μια συνολική κυβερνητική επίθεση στα κοινωνικά δικαιώματα και την πρόσβαση της κοινωνικής πλειοψηφίας στα δημόσια αγαθά. Καταργούνται το ένα μετά το άλλο χρόνιες κατακτήσεις, ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα , ενώ με πρόσχημα την πανδημία θεσπίζονται συνεχώς νέες απαγορεύσεις, οξύνονται τα φαινόμενα κρατικής βίας και καταστολής αλλά και οι διατάξεις περιστολής των λαϊκών ελευθεριών , όπως η απαγόρευση συναθροίσεων άνω των 100 ατόμων απ’ το πρωί της 26ης Ιανουαρίου μέχρι 1η Φεβρουαρίου 2021.
Δεν ξεχνάμε επίσης την κατάφορη διάψευση της Κυβέρνησης, όταν αποκαλύφθηκε ότι οι απαγορεύσεις τόσο στο Πολυτεχνείο (17 Νοεμβρίου) όσο και στις 6 Δεκέμβρη δεν ήταν πρόταση των λοιμωξιολόγων. Ούτε τη δήλωση του Χρυσοχοΐδη, για να δικαιολογήσει τις μεγάλες κατασταλτικές επιχειρήσεις της αστυνομίας, πως: «Δεν μεταδίδεται έξω, στην ατμόσφαιρα, ο ιός. Ο ιός μεταδίδεται σε κλειστούς χώρους»…
Είναι λοιπόν φανερό ότι ο κορωνοϊός, έχει μετατραπεί σε εργαλείο περιστολής των συνταγματικών δικαιωμάτων και του δημοκρατικού δικαιώματος στη διαδήλωση. Η περίοδος της πανδημίας –εποχή σκληρής δοκιμασίας για την ανθρωπότητα- κρύβει τον κίνδυνο μιας μόνιμης διολίσθησης στο κράτος έκτακτης ανάγκης. Απέναντι σε αυτή την εφιαλτική πραγματικότητα καλούμαστε να δώσουμε έναν διπλό αγώνα. Αγώνα για την υγεία και τις ζωές μας – αγώνα για τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα και τις ελευθερίες.
Με δυο λόγια: αυτό που διακυβεύεται
σήμερα, τώρα και όχι στο απροσδιόριστο μέλλον, είναι εάν θα υποκύψουμε και θα
αποδεχτούμε την κρατική καταστολή και τη μόνιμη πλέον κατάργηση δικαιωμάτων που
κατακτήθηκαν με αίμα ή εάν θα αντισταθούμε αναπτύσσοντας τους εργατικούς και
κοινωνικούς αγώνες. .
Αντιπροσωπία του Συλλόγου μας καθώς
και της Α’ ΕΛΜΕ θα κάνουν παράσταση διαμαρτυρίας στην Περιφερειακή Διεύθυνση
Νοτίου Αιγαίου στις 12.30.
