Συναδέλφισσες / οι
Το Δ.Σ του συλλόγου μας, σας εύχεται καλή σχολική χρονιά με υγεία και αγωνιστικό πνεύμα. Η φετινή σχολική χρονιά σημαδεύεται από τη συνέχιση της πολιτικής του φτηνού σχολείου της αγοράς παρά την επικοινωνιακή επίθεση του υπουργείου και της εκπαιδευτικής διοίκησης περί εύρυθμης λειτουργίας. Οι ισχυρισμοί περί μηδενικών κενών και έγκαιρης τοποθέτησης όλων των εκπαιδευτικών από την έναρξη της σχολικής χρονιάς αποκρύπτει την οδυνηρή πραγματικότητα της εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών. Πιο συγκεκριμένα :
α. Οι εκπαιδευτικοί έχουν μειωθεί δραματικά, καθώς τα προηγούμενα χρόνια κατευθύνονταν μαζικά προς τη σύνταξη χωρίς να αναπληρώνονται από νέους διορισμούς. Αποτέλεσμα είναι η μείωση του εκπαιδευτικού προσωπικού από 186.000 το 2008 σε 134.000 το 2016 (28% μείωση). Η στελέχωση των σχολείων πραγματοποιείται με αναπληρωτές εκπαιδευτικούς που προσλαμβάνονται μέσω ΕΣΠΑ, γενικεύοντας το μοντέλο της ελαστικής απασχόλησης σε όλο το δημόσιο σχολείο, με άμεση την προοπτική κατάρρευσης του δημόσιου σχολείου μετά την ολοκλήρωση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων.
β. Το νέο ολοήμερο σχολείο της κυβέρνησης λειτουργεί ως δημοσιονομικός κόφτης στη δημόσια εκπαίδευση εξαφανίζοντας θέσεις εργασίας, διαμορφώνοντας παράλληλα ένα ωρολόγιο πρόγραμμα χυλό, χωρίς αυστηρά καθορισμένα όρια μεταξύ των διαφορετικών ειδικοτήτων, προκειμένου να λειτουργεί το σχολείο με όποια ειδικότητα περισσεύει. Μια διάσταση που ενισχύει τον κατακερματισμό των γνωστικών αντικειμένων και τον προσανατολισμό του σχολείου στις αγοραίες δεξιότητες.
γ. Στην προσχολική αγωγή, το αίτημα για δίχρονο υποχρεωτικό νηπιαγωγείο οδηγείται στην ελληνικές καλένδες. Τα όρια για να δημιουργηθεί τμήμα νηπιαγωγείου διπλασιάστηκαν από τα επτά στα δεκατέσσερα παιδιά, υποβαθμίζοντας την ποιότητα της προσχολικής αγωγής στο όνομα της εξοικονόμησης. Με το νέο ολοήμερο νηπιαγωγείο, η αποσύνδεση του πρωινού προγράμματος από το απογευματινό αλλάζει το χαρακτήρα του ολοήμερου προγράμματος και ουσιαστικά μετατρέπει το νηπιαγωγείο σε δομή φύλαξης, με ανοικτή την προοπτική της λειτουργίας του με κουπόνια και αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου.
δ. Τα κενά που προκύπτουν από τη συνεχιζόμενη πολιτική αδιοριστίας τα «απαντάει» το υπουργείο με ποικίλους τρόπους: με ολοκληρωτικό ξεζούμισμα του εκπαιδευτικού προσωπικού και με την πλήρη διάλυση της ζωής των εκπαιδευτικών, οι οποίοι καλούνται είτε να παραπλανιούνται μεταξύ πολλών σχολείων είτε ακόμη χειρότερα να αλλάζουν κάθε χρόνο τόπο κατοικίας. Δεκάδες εκπαιδευτικοί και στις Κυκλάδες θα αναγκαστούν να αλλάξουν για άλλη μια χρονιά τόπο εργασίας και να μετακινηθούν, συχνά μαζί με όλη την οικογένειά τους. Η διάλυση της ζωής των εκπαιδευτικών και των οικογενειών τους δεν μπορεί να εξασφαλίσει καμιά ποιότητα μόρφωσης για τα παιδιά της εργαζόμενης πλειοψηφίας και αυτό πρέπει να γίνει αντιληπτό από όλους. Αντίστοιχα τα κενά εξαφανίζονται με τις διαρκείς αλλαγές στο ωρολόγιο πρόγραμμα, προκειμένου να δημιουργηθούν πλεονάσματα σε εκπαιδευτικό προσωπικό, αδιαφορώντας για την εκπαίδευση των παιδιών και τις πραγματικές μορφωτικές τους ανάγκες.
Αυτές είναι οι επιτυχίες του υπουργείου και των πρόθυμων εκπαιδευτικών του διοικήσεων. Απέναντι σε αυτή την πολιτική, η μόνη απάντηση είναι οι αγώνες για μόρφωση, ψωμί και εργασία, για την ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης, της Ε.Ε και του ΔΝΤ. Από αυτή την άποψη, η απεργία στις 15/ 9 είναι ένα κρίσιμο και αποφασιστικό βήμα για την υπεράσπιση των μορφωτικών δικαιωμάτων της εργαζόμενης πλειοψηφίας.
