18 Σεπτεμβρίου 2016

Για τις τοποθετήσεις των εκπαιδευτικών και τη λειτουργία των σχολείων με την έναρξη της σχολικής χρονιάς




Ήδη από τις 26 Αυγούστου προειδοποιούσαμε ως σύλλογος, ότι η βιασύνη του υπουργείου και της ΔΠΕ Ν. Κυκλάδων να επιταχύνουν με κλειστά τα σχολεία τη διαδικασία των τοποθετήσεων και των υπεραριθμιών, θα οδηγούσε αναπόφευκτα σε χαοτικές καταστάσεις. Επίσης ως σύλλογος είχαμε προτείνει μια συγκεκριμένη λογική για τη λειτουργία των σχολείων βασιζόμενοι στις πραγματικές ανάγκες των παιδιών και όχι στις αλλεπάλληλες εγκυκλίους του “σχολείου Φίλη”. Σε αυτή την κατεύθυνση είχαμε προτείνει και συγκεκριμένο πρακτικό στους συλλόγους διδασκόντων για να καταγράψουν τις ανάγκες τους σε εκπαιδευτικό προσωπικό.




Είκοσι μέρες μετά αποδεικνύεται πως το σχολείο χυλός της κυβέρνησης οδηγεί σε ανεξέλεγκτες, τραγελαφικές και αντιπαιδαγωγικές πρακτικές. Η επιλογή του ξεζουμίσματος του ωραρίου των εκπαιδευτικών οδηγεί στην πλήρη αδυναμία να καταρτιστεί ένα πρόγραμμα με βάση τις πραγματικές ανάγκες των παιδιών και των σχολείων . Έτσι έχουμε περιπτώσεις εκπαιδευτικών που περιπλανιούνται σε ολόκληρα νησιά, πηγαίνοντας σε 4 μέχρι και 5 σχολεία, ενδεχομένως σε πρωινή ζώνη και δύο ολοήμερα, χάνοντας κάθε ουσιαστική επαφή με τα παιδιά στα οποία διδάσκουν. Έχουμε περιπτώσεις προσωρινών ωρολόγιων προγραμμάτων με ενιαίο δίωρο της πρώτης ξένης γλώσσας, μαζί με ενιαίο δίωρο της δεύτερης ξένης γλώσσας, προγράμματα που ακυρώνουν τα ίδια τα διδακτικά αντικείμενα και είναι φυσικές συνέπειες της μπακάλικης λογικής που βασίζεται στο ράβε – ξήλωνε. Στο όνομα της εξοικονόμησης και της “αποδοτικής” διαχείρισης του εκπαιδευτικού προσωπικού διαμορφώνονται ωρολόγια προγράμματα που δεν έχουν καμιά επιστημονική ή παιδαγωγική βάση. Αναμένουμε να τοποθετηθούν απ' αυτών και οι σχολικοί σύμβουλοι της περιφέρειάς μας.

Πίσω από τη ρητορική του υπουργείου ότι προστατεύει τη ψυχική υγεία των μαθητών από τα συντεχνιακά συμφέροντα των εκπαιδευτικών κρύβεται η πραγματικότητα της ευελιξίας και της προσαρμογής των μορφωτικών αναγκών των μαθητών μας στη λογική των μηδενικών διορισμών και της συρρίκνωσης του δημόσιου σχολείου. Καλούμε τη διοίκηση που ισχυρίζεται δημόσια ότι όλοι οι εκπαιδευτικοί είναι πλέον στη θέση τους, να ενημερώσει την κοινωνία πότε θα καταρτιστούν τα οριστικά προγράμματα των σχολείων, καθώς και τη παιδαγωγική φιλοσοφία πάνω στην οποία θα βασίζονται. Να ενημερώσει όλη την κοινωνία για την παιδαγωγική λογική που λέει ότι ο νέος δάσκαλος μιας τάξης τις πρώτες μέρες μάλιστα του σχολικού έτους θα πρέπει να εμφανιστεί στο σχολείο μετά το πρώτο δίωρο προκειμένου να λειτουργήσει στη συνέχεια το νέο ολοήμερο-παιδοφυλακτήριο. Τελικά για να αντιστρέψουμε την κυρίαρχη ρητορική, τα σχολεία θα λειτουργήσουν με βάση τις ανάγκες των παιδιών ή με βάση τις επικοινωνιακές ανάγκες μιας καταρρέουσας μνημονιακής κυβέρνησής που ψάχνει απεγνωσμένα προσχήματα κοινωνικής ευαισθησίας; Η έναρξη μιας νέας σχολικής χρονιάς είναι μια πολύ σοβαρή κοινωνική υπόθεση και δεν είναι ζήτημα τηλεδιάσκεψης του πρωθυπουργού με τους πρόθυμους περιφερειακούς του διευθυντές εκπαίδευσης.

Την ίδια στιγμή ενώ συνεχίζουν να υπάρχουν κενά σε πολλά νησιά, τα οποία ήταν μέσα στις επιλογές των συναδέλφων μας αναπληρωτών, οι τελευταίοι συνεχίζουν να εργάζονται σε διαφορετικά μέρη. Ο κυνισμός του υπουργείου και της διοίκησης και η αδιαφορία απέναντι στον οικογενειακό και προσωπικό προγραμματισμό των συναδέλφων μας αναπληρωτών είναι πρωτοφανής. Δυστυχώς δικαιωνόμαστε. Καλούμε εδώ και τώρα τη διοίκηση να κάνει δεκτές όλες τις αιτήσεις βελτίωσης που έχουν κατατεθεί από τους συναδέλφους μας αναπληρωτές. Με διαλυμένες τις ζωές των εκπαιδευτικών, με διαρκή περιπλάνηση κάθε χρόνο σε διαφορετικό μέρος δεν εξασφαλίζεται η ποιότητα, για την οποία τόσο κόπτεται θεωρητικά το υπουργείο.

Συναδέλφισσες / οι

Δεν μπορούν να υπάρχουν αυταπάτες . Το σχολείο – χυλός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ είναι βαθιά αντεργατικό και αντιεκπαιδευτικό . Είναι ο πολιτικός και εκπαιδευτικός προθάλαμος των σχολικών αγορών και κουπονιών που προτείνει το ελληνικό κεφάλαιο, η Ε.Ε και ο ΟΟΣΑ. Είναι το σχολείο του μορφωτικού αποκλεισμού. Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα απαιτείται παρατεταμένος πανεργατικός και πανεκπαιδευτικός αγώνας για την ανατροπή του μονόδρομου των μνημονιακών πολιτικών.