Η προώθηση της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού και της σχολικής μονάδας που προωθεί το Υπουργείο Παιδείας, για την επόμενη σχολική χρονιά, συνδέεται άμεσα με τη γενικότερη αξιολόγηση προσώπων και υπηρεσιών του δημοσίου με στόχο τόσο τον περιορισμό-διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών, όσο και τις απολύσεις προσωπικού, στην προοπτική της μείωσης της συνολικής απασχόλησης στο δημόσιο τομέα κατά 150.000 εργαζομένους μέχρι το 2015. Η σημερινή αναθέρμανση, επομένως, της συζήτησης για την αξιολόγηση στην εκπαίδευση, δεν περιορίζεται απλά στους εκπαιδευτικούς, αλλά είναι μέρος της προσπάθειας αντιδραστικής μεταρρύθμισης του κράτους συνολικά και της δημιουργίας ενός δημόσιου τομέα που θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, μάνατζερ και ελαστικές εργασιακές σχέσεις, ένα δημόσιο στο οποίο θα κυριαρχούν οι ιδιώτες και οι ΜΚΟ.
Συναδέλφισσα / ε
Δε θα πρέπει να έχουμε αυταπάτες. Η αξιολόγηση στην εκπαίδευση ως έννοια και πρακτική δεν είναι ούτε ουδέτερη, ούτε σχετίζεται με κάποια «αντικειμενική» εκτίμηση του καλού εκπαιδευτικού. Η αξιολόγηση πάντα προσδιορίζεται από συγκεκριμένους πολιτικούς και ιδεολογικούς όρους που συνδέονται με ερωτήματα για το «τι», το «πώς», «από ποιους» και «γιατί» αξιολογείται. Στη σημερινή συγκυρία, η αξιολόγηση εξυπηρετεί το στόχο του κράτους να ελέγξει καλύτερα το αποτέλεσμα της εκπαίδευσης με βάση τις ανάγκες της αγοράς, να υποτάξει τον εκπαιδευτικό στις πολιτικές του επιλογές και να οδηγήσει εκατοντάδες συναδέλφους/ ισσες στη μισθολογική και επαγγελματική καθήλωση και τελικά στην ενδεχόμενη απόλυση. Ήδη οι ρυθμίσεις του νέου μισθολογίου – βαθμολογίου αποδεικνύουν στην πράξη ότι η αξιολόγηση επιδιώκει να περιορίσει το μισθό και την επαγγελματική εξέλιξη των εκπαιδευτικών και των υπόλοιπων εργαζομένων στο δημόσιο, ορίζοντας πως ένας προκαθορισμένος αριθμός εκπαιδευτικών θα πρέπει να αξιολογηθεί εκ των προτέρων αρνητικά, προκειμένου να διατηρηθεί η πολιτική της λιτότητας και των μισθολογικών περικοπών. Στη βάση ποιας «αντικειμενικής εκτίμησης» θεωρείται δεδομένο, από τα πριν, πώς μόνο ένα 70% των συναδέλφων είναι ικανό να πάει από το βαθμό Γ στο βαθμό Β και μόνο ένα 30% από το βαθμό Β στο βαθμό Α;
Ήδη τα αξιολογικά κριτήρια που έχει παρουσιάσει το Υπουργείο για την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας αποδεικνύουν έμπρακτα, πώς πίσω από τη ρητορική της «συμμετοχικής αξιολόγησης» κρύβεται η λογική του σχολείου της αγοράς, όπου το κάθε σχολείο σαν επιχείρηση θα πρέπει να μεριμνά για την επιβίωσή του στο πεδίο του ανταγωνισμού με τα υπόλοιπα σχολεία.
Διαβάζουμε λοιπόν στα ερωτήματα της αυτοαξιολόγησης του Υπουργείου«.. Οι διαθέσιμοι οικονομικοί πόροι επιτρέπουν τη διαμόρφωση κατάλληλων συνθηκών για την ανάπτυξη της σχολικής ζωής; Ο Σύλλογος Γονέων/ Κηδεμόνων υποστηρίζει οικονομικά το σχολείο; ..». Θεωρείται δηλαδή δεδομένη από το Υπουργείο η δημόσια υποχρηματοδότηση του σχολείου και η ανάγκη οι γονείς να αναλάβουν την ευθύνη της χρηματοδότησής του. Άρα δεν έχουμε απλά κάποιους ποιοτικούς και ποσοτικούς δείκτες αλλά την υλοποίηση, διαμέσου αξιολόγησης, μιας συγκεκριμένης πολιτικής λογικής που στοχεύει στη διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης. Αντίστοιχα ο ΟΟΣΑ προτείνει για την ελληνική εκπαίδευση εξετάσεις από το δημοτικό για την αξιολόγηση των σχολείων και των εκπαιδευτικών ανεξάρτητα από την κοινωνική, εθνική και γεωγραφική προέλευση των μαθητών. Συνεπώς η αξιολόγηση γίνεται μέσο για το μορφωτικό αποκλεισμό και την κατηγοριοποίηση των σχολείων με βάση την κοινωνική σύνθεση των μαθητών τους. Ποια σχολεία και ποιοι εκπαιδευτικοί θα κριθούν θετικά, αυτοί που εργάζονται στο Ψυχικό ή αυτοί που εργάζονται στο Πέραμα; Μπορούν σχολεία με υποσιτισμένα παιδιά να πετύχουν στα κριτήρια του «πετυχημένου σχολείου»;
Συναδέλφισσα/ ε
Η θέση του συλλόγου είναι ξεκάθαρη: Δεν έχουμε διαφωνίες που αφορούν τον τρόπο και τις τεχνικές εφαρμογής της αξιολόγησης. Λέμε συνολικά ένα ξεκάθαρο «όχι στην αξιολόγηση», δώσαμε εδώ και χρόνια και δίνουμε και τώρα τη μάχη για να μην περάσει, να τη μπλοκάρουμε στην πράξη, γιατί αποτελεί κρίσιμο εργαλείο για την επιβολή της άθλιας αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, τη χειραγώγηση του μάχιμου εκπαιδευτικού και τη διάλυση του δημόσιου σχολείου. Δεν είναι στενά ζήτημα του κλάδου, αφορά όλο τον κόσμο της εργασίας, αλλά και τα μορφωτικά δικαιώματα της νέας γενιάς. Ο σύλλογος μας σε αυτή την κατεύθυνση θα εργαστεί με κάθε πρωτοβάθμια σύλλογο στην εκπαίδευση για την ανάπτυξη κοινών αγωνιστικών δράσεων ενάντια στην αξιολόγηση-αυτοαξιολόγηση των εκπαιδευτικών και των σχολείων.
Διεκδικούμε :
· Καμιά «αξιολόγηση»-κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών. Καμιά απόλυση. Επιμόρφωση εκπαιδευτικών με απαλλαγή από διδακτικά καθήκοντα και δημιουργία υποστηρικτικών-συμβουλευτικών δομών στήριξης του εκπαιδευτικού έργου.
· Όχι στην αυτοαξιολόγηση - προπομπό της αξιολόγησης. Κανένας συνάδελφος «μέντορας»-αξιολογητής».
· Οι συνάδελφοι διευθυντές και σχολικοί σύμβουλοι να μη γίνουν όργανα της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής του Υπουργείου. Να ακυρωθούν στην πράξη τα εκπαιδευτικά σεμινάρια επιμόρφωσης στο σύγχρονο επιθεωρητισμό.
Το Δ.Σ. του Συλλόγου
Δε θα πρέπει να έχουμε αυταπάτες. Η αξιολόγηση στην εκπαίδευση ως έννοια και πρακτική δεν είναι ούτε ουδέτερη, ούτε σχετίζεται με κάποια «αντικειμενική» εκτίμηση του καλού εκπαιδευτικού. Η αξιολόγηση πάντα προσδιορίζεται από συγκεκριμένους πολιτικούς και ιδεολογικούς όρους που συνδέονται με ερωτήματα για το «τι», το «πώς», «από ποιους» και «γιατί» αξιολογείται. Στη σημερινή συγκυρία, η αξιολόγηση εξυπηρετεί το στόχο του κράτους να ελέγξει καλύτερα το αποτέλεσμα της εκπαίδευσης με βάση τις ανάγκες της αγοράς, να υποτάξει τον εκπαιδευτικό στις πολιτικές του επιλογές και να οδηγήσει εκατοντάδες συναδέλφους/ ισσες στη μισθολογική και επαγγελματική καθήλωση και τελικά στην ενδεχόμενη απόλυση. Ήδη οι ρυθμίσεις του νέου μισθολογίου – βαθμολογίου αποδεικνύουν στην πράξη ότι η αξιολόγηση επιδιώκει να περιορίσει το μισθό και την επαγγελματική εξέλιξη των εκπαιδευτικών και των υπόλοιπων εργαζομένων στο δημόσιο, ορίζοντας πως ένας προκαθορισμένος αριθμός εκπαιδευτικών θα πρέπει να αξιολογηθεί εκ των προτέρων αρνητικά, προκειμένου να διατηρηθεί η πολιτική της λιτότητας και των μισθολογικών περικοπών. Στη βάση ποιας «αντικειμενικής εκτίμησης» θεωρείται δεδομένο, από τα πριν, πώς μόνο ένα 70% των συναδέλφων είναι ικανό να πάει από το βαθμό Γ στο βαθμό Β και μόνο ένα 30% από το βαθμό Β στο βαθμό Α;
Ήδη τα αξιολογικά κριτήρια που έχει παρουσιάσει το Υπουργείο για την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας αποδεικνύουν έμπρακτα, πώς πίσω από τη ρητορική της «συμμετοχικής αξιολόγησης» κρύβεται η λογική του σχολείου της αγοράς, όπου το κάθε σχολείο σαν επιχείρηση θα πρέπει να μεριμνά για την επιβίωσή του στο πεδίο του ανταγωνισμού με τα υπόλοιπα σχολεία.
Διαβάζουμε λοιπόν στα ερωτήματα της αυτοαξιολόγησης του Υπουργείου«.. Οι διαθέσιμοι οικονομικοί πόροι επιτρέπουν τη διαμόρφωση κατάλληλων συνθηκών για την ανάπτυξη της σχολικής ζωής; Ο Σύλλογος Γονέων/ Κηδεμόνων υποστηρίζει οικονομικά το σχολείο; ..». Θεωρείται δηλαδή δεδομένη από το Υπουργείο η δημόσια υποχρηματοδότηση του σχολείου και η ανάγκη οι γονείς να αναλάβουν την ευθύνη της χρηματοδότησής του. Άρα δεν έχουμε απλά κάποιους ποιοτικούς και ποσοτικούς δείκτες αλλά την υλοποίηση, διαμέσου αξιολόγησης, μιας συγκεκριμένης πολιτικής λογικής που στοχεύει στη διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης. Αντίστοιχα ο ΟΟΣΑ προτείνει για την ελληνική εκπαίδευση εξετάσεις από το δημοτικό για την αξιολόγηση των σχολείων και των εκπαιδευτικών ανεξάρτητα από την κοινωνική, εθνική και γεωγραφική προέλευση των μαθητών. Συνεπώς η αξιολόγηση γίνεται μέσο για το μορφωτικό αποκλεισμό και την κατηγοριοποίηση των σχολείων με βάση την κοινωνική σύνθεση των μαθητών τους. Ποια σχολεία και ποιοι εκπαιδευτικοί θα κριθούν θετικά, αυτοί που εργάζονται στο Ψυχικό ή αυτοί που εργάζονται στο Πέραμα; Μπορούν σχολεία με υποσιτισμένα παιδιά να πετύχουν στα κριτήρια του «πετυχημένου σχολείου»;
Συναδέλφισσα/ ε
Η θέση του συλλόγου είναι ξεκάθαρη: Δεν έχουμε διαφωνίες που αφορούν τον τρόπο και τις τεχνικές εφαρμογής της αξιολόγησης. Λέμε συνολικά ένα ξεκάθαρο «όχι στην αξιολόγηση», δώσαμε εδώ και χρόνια και δίνουμε και τώρα τη μάχη για να μην περάσει, να τη μπλοκάρουμε στην πράξη, γιατί αποτελεί κρίσιμο εργαλείο για την επιβολή της άθλιας αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, τη χειραγώγηση του μάχιμου εκπαιδευτικού και τη διάλυση του δημόσιου σχολείου. Δεν είναι στενά ζήτημα του κλάδου, αφορά όλο τον κόσμο της εργασίας, αλλά και τα μορφωτικά δικαιώματα της νέας γενιάς. Ο σύλλογος μας σε αυτή την κατεύθυνση θα εργαστεί με κάθε πρωτοβάθμια σύλλογο στην εκπαίδευση για την ανάπτυξη κοινών αγωνιστικών δράσεων ενάντια στην αξιολόγηση-αυτοαξιολόγηση των εκπαιδευτικών και των σχολείων.
Διεκδικούμε :
· Καμιά «αξιολόγηση»-κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών. Καμιά απόλυση. Επιμόρφωση εκπαιδευτικών με απαλλαγή από διδακτικά καθήκοντα και δημιουργία υποστηρικτικών-συμβουλευτικών δομών στήριξης του εκπαιδευτικού έργου.
· Όχι στην αυτοαξιολόγηση - προπομπό της αξιολόγησης. Κανένας συνάδελφος «μέντορας»-αξιολογητής».
· Οι συνάδελφοι διευθυντές και σχολικοί σύμβουλοι να μη γίνουν όργανα της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής του Υπουργείου. Να ακυρωθούν στην πράξη τα εκπαιδευτικά σεμινάρια επιμόρφωσης στο σύγχρονο επιθεωρητισμό.
Το Δ.Σ. του Συλλόγου
