14 Φεβρουαρίου 2011

Σχετικά με την εγκύκλιο του Υπουργείου για τις συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων

 Σε σχέση με το έγγραφο της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Κυκλάδων που λάβαμε για την κατάθεση προτάσεων για το νέο σχολικό χάρτη της περιοχής μας και την εξέταση των σχολικών ορίων, το Δ.Σ του συλλόγου μας επισημαίνει τα εξής: 

  1. Θεωρούμε ότι η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης έχει την υποχρέωση απέναντι στον εκπαιδευτικό κόσμο και στην κοινωνία να δημοσιοποιήσει τις προτάσεις της για το νέο σχολικό χάρτη της περιοχής ευθύνης της και να δεσμευθεί τώρα ότι κανένα σχολείο δεν πρόκειται να κλείσει ή να συγχωνευτεί. Θυμίζουμε ότι με βάση το χρονοδιάγραμμα του Υπουργείο μέχρι τις 20 Φλεβάρη θα πρέπει να έχουν κατατεθεί τόσο από τις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, όσο και από την Περιφερειακή Διεύθυνση συγκεκριμένες προτάσεις για το κλείσιμο ή συγχώνευση σχολικών μονάδων. Παρ’ όλα αυτά κανείς δε γνωρίζει επίσημα τις προθέσεις της διοίκησης. Την καλούμε εδώ και τώρα να δώσει στο φως της δημοσιότητας τις προτάσεις της, προκειμένου να γνωρίζουν και οι ίδιοι οι γονείς, αν και του χρόνου θα λειτουργεί το σχολείο που στέλνουν το παιδί τους. Όλα στο φως τώρα!  
  2. Είναι το λιγότερο προκλητικό να καλούνται οι σύλλογοι διδασκόντων να κάνουν γενικά προτάσεις, την ίδια στιγμή που το Υπουργείο με την εγκύκλιο του προχωρά σε μια άνευ προηγουμένου συρρίκνωση του δημόσιου σχολείου. Ξεκαθαρίζουμε ότι ο κόσμος της εκπαίδευσης ούτε συνένοχος της καρατόμησης του κοινωνικού δικαιώματος της μόρφωσης πρόκειται να γίνει, ούτε  συζητά με το μαχαίρι στο λαιμό.
  3. Η συζήτηση για τα όρια των σχολείων στο βαθμό που πραγματοποιείται μέσα στη δίνη των συγχωνεύσεων και είναι ενταγμένη στο συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα του Υπουργείου είναι εκ’ του πονηρού. Η συζήτηση πραγματοποιείται μέσα στο συγκεκριμένο πολιτικό πλαίσιο που έχει καθορίσει η κυβερνητική πολιτική και χρησιμοποιείται για την κάμψη αντιστάσεων στο κρίσιμο από ότι φαίνεται για την τύχη του δημόσιου σχολείου δεύτερο 15νθήμερο του Φλεβάρη. Επιπρόσθετα, είναι και μια συζήτηση άνευ αντικειμένου, στο βαθμό που δε γνωρίζουμε, αν το υπάρχον σχολικό δίκτυο θα υπάρχει και την επόμενη χρονιά.
  4. Δεν πρόκειται να δεχθούμε τον εγκλωβισμό των όποιων προτάσεων στην «πειθαρχία των αριθμών» και στα ανώτατα επιτρεπόμενα όρια για κάθε σχολικό τμήμα. Κανένας σοβαρός εκπαιδευτικός διάλογος δε μπορεί να πραγματοποιηθεί κάτω από τη «δαμόκλεια σπάθη» της λιτότητας, των περικοπών και των λουκέτων. Δε θα επιτρέψουμε την παγίδευση των σχολείων στον ανταγωνισμό των εγγραφών, με στόχο την επιβίωση τους. Στο βαθμό που τα σχολεία συνεχίζουν να  αντιμετωπίζονται από το Υπουργείο ως «προβληματικές επιχειρήσεις» που ζημιώνουν το κράτος, ο κόσμος της εκπαίδευσης μαζί με την κοινωνία θα βρίσκονται στην αντίπερα όχθη. Σε κάθε περίπτωση, η σύνδεση των χαμηλών εγγραφών μιας σχολικής μονάδας με την προοπτική του κλεισίματός της είναι προσχηματική, διότι η ίδια συζήτηση για τις συγχωνεύσεις πραγματοποιείται και στα μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα-Θεσσαλονίκη) που δεν υφίσταται αντίστοιχο πρόβλημα και η αναλογία μαθητών –εκπαιδευτικού ανά τάξη προσεγγίζει τους 21 με 23 μαθητές, σύμφωνα και με την τελευταία έρευνα του ΚΑΝΕΠ/ΓΣΕΕ.    
  5. Τη συζήτηση για τα σχολικά όρια τη θέλει και ο κόσμος της εκπαίδευσης. Είναι ανάγκη να ενισχυθούν στην περιοχή μας συγκεκριμένες σχολικές μονάδες και να αποσυμφορηθούν άλλες, προκειμένου να διευκολυνθεί το έργο των συναδέλφων/ισσών και να εξυπηρετηθεί καλύτερα η εκπαίδευση των παιδιών μας. Αυτή η συζήτηση πρέπει να πραγματοποιηθεί έξω από το ασφυκτικό πλαίσιο του Υπουργείου και της διακηρυγμένης πρόθεσής του να συρρικνώσει το εκπαιδευτικό δίκτυο, προκειμένου να υλοποιήσει τους αντιεκπαιδευτικούς του σχεδιασμούς. Για μας τα όρια κάθε σχολείου μπορούν και πρέπει να συζητηθούν με κριτήριο τη βελτίωση της παρεχόμενης εκπαίδευσης. H συζήτηση για τα όρια έχει νόημα για τον κόσμο της εκπαίδευσης στο βαθμό που συνδέεται με τους όρους της συνολικής λειτουργίας μιας σχολικής μονάδας και προωθεί τις δίκαιες διεκδικήσεις του εκπαιδευτικού κινήματος για μέχρι 15 παιδιά ανά τμήμα στο νηπιαγωγείο και τις δύο πρώτες τάξεις του δημοτικού και για ως 20 παιδιά ανά τμήμα για τις υπόλοιπες τάξεις του δημοτικού. Από αυτή την άποψη, με πλήρη επίγνωση των ευθυνών μας τόσο ως πρωτοβάθμιο συλλογικό όργανο του κλάδου, όσο και ως έκφραση της κοινωνίας, είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε οποιοδήποτε σχετικό ζήτημα, με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, μόνο εφόσον ακυρωθεί στην πράξη ο σχεδιασμός του Υπουργείου και διασφαλιστεί το δημόσιο σχολείο. Αν δεν έχουμε μπροστά μας το νέο σχολικό χάρτη της περιοχής μας δεν είναι δυνατόν να συζητήσουμε ουσιαστικά κανένα ζήτημα. Μόνο με αυτόν τον όρο μπορούν να αποδειχθούν στην πράξη οι πραγματικές προθέσεις κάθε πλευράς.  Όπερ έδει δείξαι !
Με βάση τα παραπάνω ζητάμε: Η Διεύθυνση Α/θμιας Εκπαίδευσης να αποστείλει επίσημο έγγραφο στο σύλλογο μας και στα μέλη του που θα δηλώνει ξεκάθαρα το σκοπό της δημιουργίας και τις αρμοδιότητες  οποιασδήποτε σχετικής επιτροπής που θα ασχολείται με ζητήματα εκπαίδευσης.

Συναδέλφισσες/οι βρισκόμαστε μπροστά στην πιο κρίσιμη στιγμή μιας αντιπαράθεσης που θα κρίνει το μέλλον του δημόσιου σχολείου για τις επόμενες δεκαετίες. Οι εξελίξεις θα κριθούν, όχι σε αποκομμένες κοινωνικά, άτυπες επιτροπές και ομάδες εργασίας, αλλά στο δρόμο και στη δυνατότητα του κλάδου να οικοδομήσει ένα κοινό μέτωπο αντίστασης με τους γονείς και τον κόσμο της εργασίας. Ο κλάδος με συναίσθηση του κοινωνικού του ρόλου πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να σπάσει στην πράξη τις αλυσίδες και τα λουκέτα που θέλουν να βάλουν στα σχολεία μας. Σε αυτό τον αγώνα δεν είμαστε μόνοι! Κάθε γονιός, κάθε εργαζόμενος, κάθε νέος άνθρωπος αντιλαμβάνεται, πλέον, τις πραγματικές προθέσεις του Υπουργείου και το πόσο επικίνδυνοι είναι οι σημερινοί μαθητευόμενοι μάγοι του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Η 48ωρη απεργία στις 22-23 Φλεβάρη δεν είναι απλά μια κρίσιμη αναμέτρηση, είναι κυριολεκτικά ένας αγώνας επιβίωσης για τα σχολεία, τη μόρφωση και τον κόσμο της εκπαίδευσης. Όλες και όλοι στον απεργιακό αγώνα.