ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ
ΕΡΜΟΎΠΟΛΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΙΑΟΥΛΗ 10:30
Εργαζόμενοι-ες
Η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει την εργατική τάξη και τη νεολαία αντιμέτωπες με μια νέα ομοβροντία αντεργατικών μέτρων, που ακούει στο όνομα του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Σταθερότητας και του «Συμφώνου για το Ευρώ». Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τα δεξιά – φασιστικά δεκανίκια της, η ΕΕ, το ΔΝΤ, η νέα Ιερή Συμμαχία των κεφαλαιοκρατών θέλουν Μνημόνιο για πάντα, δήθεν για να αποφύγουν την πτώχευση της «χώρας», την ίδια στιγμή που ρίχνουν στην πτώχευση εργαζόμενους, ανέργους και συνταξιούχους.
Νέες μειώσεις μισθών και ουσιαστική κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα προς δόξαν των ελαστικών μορφών εργασίας και των ατομικών συμβάσεων με τον εργοδότη. Νέο επαχθές ασφαλιστικό, κατάργηση των κοινωνικών παροχών και των επιδομάτων ανεργίας! Η σχέση μισθών-κερδών ανατρέπεται ραγδαία υπέρ των κερδών. Χιλιάδες εργαζόμενοι ζουν τον εφιάλτη της ανεργίας και των απολύσεων. Στο μαύρο αυτό φόντο έρχονται να προστεθούν και νέοι φόροι για τον λαό: αυξήσεις του ΦΠΑ , των τελών κυκλοφορίας μέχρι και φόροι στα αναψυκτικά.
Με το κλείσιμο εκατοντάδων σχολείων, πανεπιστημίων ,νοσοκομείων και το μαζικό ξεπούλημα κάθε δημόσια περιουσίας, από την ενέργεια ως το νερό και από τα λιμάνια και τα αεροδρόμια έως τα νησιά και τα δάση., το κράτος όχι μόνο περικόπτει τις κοινωνικές παροχές αλλά παραιτείται και από την ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ να ασκήσει στο μέλλον κοινωνική πολιτική.
Αγωνιστική ταξική ενότητα ενάντια σε κυβέρνηση – ΕΕ – ΔΝΤ
Εργαζόμενοι-ες
Η επίθεση που δεχόμαστε είναι ιστορικών διαστάσεων. Καταργούνται δικαιώματα δεκαετιών. Το κεφάλαιο απεργάζεται έναν εργασιακό μεσαίωνα, έναν απάνθρωπο κόσμο για τα παιδιά μας. Στις συνθήκες αυτές, οι ξεπουλημένες ηγεσίες των ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ σε σύγκρουση με τις ανάγκες της εργαζόμενης πλειοψηφίας, όχι μόνο δεν μπόρεσαν να οργανώσουν στοιχειωδώς την εργατική απάντηση, αλλά και υπονόμευσαν τους εργατικούς αγώνες. Ξεμπροστιάστηκαν σε ευρύτερες μάζες εργαζομένων, που ήδη αναζητούν τρόπους να αντιδράσουν, μακριά από σωτήρες και εργατοπατέρες.
Εργαζόμενοι-ες
Ο καθένας από μας δεν έχει άλλο δρόμο παρά να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Να πάρει το σωματείο του στα χέρια του. Να οικοδομήσουμε μέσα στα σωματεία μας την αγωνιστική ταξική ενότητά μας. Με αγώνες στα χέρια των ίδιων των εργαζόμενων, παλλαϊκούς αγώνες διαρκείας, με απεργίες και διαδηλώσεις για να ανατρέψουμε αυτή την πολιτική, και την κυβέρνηση που την εφαρμόζει,. Για να πάρουμε πίσω ό,τι μας άρπαξαν. Για να διεκδικήσουμε τον πλούτο που παράγουμε. Για μια κοινωνία με τους εργαζόμενους στο τιμόνι.
· Να μην πληρώσουμε την κρίση και το χρέος τους.
· Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις τώρα. Μείωση των ωρών εργασίας και των χρόνων δουλειάς. Απαγόρευση των απολύσεων. Διαγραφή των χρεών στις τράπεζες των άνεργων και των φτωχών.
· Αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου και μείωση της λαϊκής φορολογίας, ειδικά των έμμεσων φόρων, με κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς κατανάλωσης.
· Δωρεάν δημόσια παιδεία, υγεία, συγκοινωνίες, κοινωνικές υπηρεσίες.
